1 year ago
Thursday, 31 July 2008
Δωρεάν βιβλίο (Jehovah lives in Brooklyn)
Jehovah lives in Brooklyn: Jehovah's Witnesses as a model of Fundamentism
Δωρεάν κατέβασμα εδώ:
http://www.loveministries.org/Books/JLIB.zip
Τριάδα: MIA και ΚΑΛΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ!
Απο τις ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ και πιό ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ απαντήσεις που έχω δει στο διαδίκτυο
http://www.4jehovah.org/jehovahs-witness-trinity.php
Γράμμα από έναν ταλαίπωρο ΜτΙ και η ΑΠΑΝΤΗΣΗ
“I'm one of Jehovah's Witnesses. When I read some of your statements on the website, it made me upset to think that there are really people out there like all of you who talk bad about us. Jehovah's organization is the Truth, and some of you know that deep down in your hearts. But if this is your choice, I know it certainly will never be my choice. I will always praise and love Jehovah. I would never turn my back on Him and leave. Do you believe you are the true religion? How can you believe you are in the truth if you do not go door-to-door preaching the Kingdom?(ΑΚΟΥ ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟ) Are you just a bunch of ‘apostates’ who left the Watchtower because you don’t want to adhere to Bible standards? Do you celebrate pagan holidays, believe in war and the Trinity?”
.:OUR RESPONSE
Dear Jehovah's Witness friend,
We want to thank you for taking the time to write to us and express your concerns over our website. It is very commendable that you love Jehovah the way that you do and that you will never leave Jehovah. It is this devotion to HIM that is SO important in seeking Truth, and we find it admirable that you have such a heart to seek and serve Him.
We too strongly believe in being loyal to Jehovah and to His Son Jesus Christ. And this is the very reason we do what we are doing. It is because Jehovah God is a God of truth. Truth does not fear examination. If an organization cannot stand up under examination, it is not the truth but is rather a counterfeit and loyalty to a counterfeit is disloyalty to Jehovah God.
WHAT DECISION DID JESUS’ DISCIPLES MAKE?
We are reminded about the disciples in Jesus’ day and how they were pressured by the Pharisees to return to what was at that time “Jehovah's Organization” (also known as the Jewish “priestly” arrangement). The disciples were faced with the choice of whether to continue their association in an organization that had become corrupt or whether to turn away from this “channel” that Jehovah had been using in order to recognize the new arrangement in His Son Jesus Christ. Were they going to remain loyal to an earthly organization? Or were they going to be loyal to Jehovah God and go where His “new light” was leading them? Rather than following the earthly organization God had setup through Moses in previous years, Jesus disciples placed their loyalty completely in the hands of Jehovah God and embraced His new heavenly arrangement through Jesus Christ— the REAL “Truth!”
“Jesus said to him, ‘I am the way, and the truth, and the life; no one comes to the Father, but through Me.’”—John 14:6
Indeed, the question facing the disciples in Jesus’ day is not much unlike the question facing us today. When we consider the fact that the Watchtower organization is guilty of violating God’s Word (the Bible) in the following ways, one has to ask, “How can this organization truly qualify to be God’s representative on earth?”
1. DISTORTING GOD’S WORD (Proverbs 30:6): The Watchtower claims that the translators of their New World Translation remained anonymous, but when research uncovered who the translators were, it was discovered that most of the translators were on the Watchtower Governing Body and all of them lacked the necessary education needed to produce an accurate translation. Greek Scholars have consistently found it to be a biased translation by distorting verses to fit Watchtower doctrine and adding to God’s Word by inserting “Jehovah” in the Christian Greek Scriptures against all Christian Greek manuscripts. Would Jehovah be behind an organization that “adds” and “takes away” from His Word? Click HERE for more information and supporting documentation regarding this.
2. LYING IN ITS LITERATURE (Titus 1:2): The Watchtower denied that they published Russell’s Biography because they did not want people to know that early Jehovah’s Witnesses “worshipped” Russell. They covered up with excuses their history of quoting books connected with the “spirit world” of Satan, and they lied about the true teachings of the early Church Fathers in order to support their belief that the Trinity doctrine was derived from paganism. Would Jehovah who is the God of “truth” be behind a dishonest organization? Click HERE for more information and supporting documentation.
3. VIOLATING THE PRINCIPLES OF NEUTRALITY (John 18:36): While claiming that the United Nations represents the “Wild Beast” of Revelation 17, the Watchtower associated with the United Nations for 10-years. They also claim that they were “neutral” during World War II, but in a letter to Hitler in 1933, they admitted to him that they supported the “principles” of his regime. Is this true neutrality or compromise? Click HERE for more information and supporting documentation.
4. FALSE PROPHECYING (Deuteronomy 18:20-22): While proclaiming to be “God’s Prophet” and speaking “in the name of Jehovah,” the Watchtower announced several false dates for the end of the world and even proclaimed that Christ’s presence had began in 1874. This false proclamation of Christ’s presence is the precise warning that Jesus gave to His followers when He said that “false prophets” would proclaim this in the last days! (See Matthew 24:11, 23-24) Why would Jehovah appoint a group to represent Him that was doing the very thing Jesus warned “false prophets” would do in the last days? Click HERE for more information and supporting documentation.
5. BLOOD GUILTY ACTIONS (Jeremiah 22:17): The Watchtower has misinterpreted God’s Law on Blood and this misinterpretation of God’s Word has lead to the innocent deaths of countless children. Jehovah’s Witnesses have perished, not only by the Watchtower Society’s current rejection of all blood transfusions, but by its earlier rejection of hemophiliac preparations, vaccinations and organ transplants — all of which it now accepts as no longer violating God’s Blood Law! Did the people who died under the Watchtower’s misapplication of God’s Blood Law, die in vain? Click HERE for more information and supporting documentation.
Having reviewed the evidence that convicts the Watchtower organization of failing the test to be God’s “channel” of communication to mankind, we will now turn our attention to your questions regarding what we believe concerning “the truth.”
WHO IS “THE TRUTH”?
You asked whether we believe we are “the true religion.” In answer, we do not believe we are “the true religion,” but we do believe we are “in the Truth.” This is because we do not believe “truth” is a religion, but rather a Person — Jesus Christ Himself! At John 14:6, Jesus proclaimed, “I am …the truth,” and in His prayer to the Father, He said, “Sanctify them by means of the truth; your word is truth.” (John 17:17, NWT) Who is the living “Word” who is “Truth”? John 1:14 tells us, “…the Word became flesh and resided among us, and we had a view of his glory, a glory such as belongs to an only-begotten son from a father.” (John 1:14, NWT) Not only do we see Jesus being identified in Scripture as “the Truth,” but He proclaims at John 5:39-40 that all of Scripture was written to “bear witness” about Him!
The apostle Peter did not say “to what” shall we go away to. No! He said, “Lord, whom shall we go away to? You [Jesus] have sayings of everlasting life.” (John 6:68, NWT) He recognized that with the coming of Christ, God’s arrangement changed from operating through an organization (Jewish system), to operating directly through His Son Jesus Christ (Hebrews 1:1-2) and the guidance of His Holy Spirit (John 16:13). No longer do we need a priestly organization to bring us to Jehovah God. We now have direct access through Jesus Christ as our only “High Priest” and “Mediator” between us and God (Hebrew 7:25-26; 2 Timothy 2:5).
DOES THE WATCHTOWER LEAD PEOPLE TO “THE TRUTH”?
Instead of leading people to “the Truth,” the Watchtower sets itself up in the place of Christ by proclaiming, “Jesus Christ, is not the Mediator between Jehovah God and all mankind. He is the Mediator between his heavenly Father, Jehovah God, and the nation of spiritual Israel, which is limited to only 144,000 members.” (Worldwide Security Under the “Prince of Peace,” 1986, p. 10) Rather than to encourage Jehovah’s Witnesses to go to Jesus alone for “the Truth” and “eternal life” (John 10:28; 14:6), the Watchtower proclaims that its organization is “the Truth” and tells Jehovah’s Witnesses that one must “come to” it “for salvation.” (The Watchtower, November 15, 1981, p. 21). The Watchtower claims “there is nowhere else to go for divine favor and life eternal,” (The Watchtower, November 15, 1992, p. 21), but nothing could be farther from the truth.
Not only does the Watchtower exclude Jehovah’s Witnesses from eternal life by preventing them from coming to Jesus as their “mediator,” but the Watchtower cuts them short of Jehovah’s approval when it tells Jehovah’s Witnesses that the “New Covenant” does not apply to them and that they are not permitted to be “adopted” into God’s spiritual family (The Watchtower, February 1, 1998, pp. 19-20). Romans 8:8-9, proclaims that unless one has God’s Spirit which one receives only through “adoption” (Romans 8:14-16), one cannot “please God,” nor does he “belong to Christ.” Thus, Watchtower teaching leaves every Jehovah’s Witness with no hope for divine favor or eternal life!
DOES GOD ALWAYS LEAD THROUGH AN ORGANIZATION?
A common trait of false religions is to set themselves up as “mediator” between their followers and God. Whether we’re talking about Mormonism with its prophet Joseph Smith and subsequent prophets, Islam with its prophet Mohammed, New Age with its gurus and spirit-guides, or Jehovah’s Witnesses with the so-called “Faithful and Discreet Slave” organization, Satan’s tactic is always the same: Convince people that they cannot receive communication directly from God and require them to look to human leaders for spiritual guidance and support. But the Bible says, “As for you, the anointing that you received from him remains in you, and you do not need anyone to be teaching you; but, as the anointing from him is teaching you about all things, and is true and is no lie, and just as it has taught you, remain in union with him.” (1 John 2:27, NWT). We do not need an organization to “teach” us spiritual truth for we have Christ and the “anointing” of His Spirit to lead us. Just like first-century Christians, God’s Holy Spirit is the one who “guides” us into “all truth” (John 16:13).
Contrary to the claims of the Watchtower organization, when we look at Scripture, we see that no “governing body” in Jerusalem existed to lead first-century followers of Jesus. Congregations and individuals were led directly through the guidance of the Holy Spirit as the following Scriptures illustrate:
At Acts 13:2-4, we see the Holy Spirit directing the congregation at Antioch to send Paul and Barnabas out on their first missionary journey without any approval from a “governing body” in Jerusalem.
When they returned from their missionary journey at Acts 14:26-28, they did not report to a “governing body” in Jerusalem, but rather, to the congregation at Antioch which had sent them out.
In the same way, at Acts 18:22, we see Paul and Silas returning from Paul’s second missionary journey—not to a “governing body” in Jerusalem—but to the congregation at Antioch. At Acts 18:23 Paul went out again on his third missionary journey from this same congregation. If a “governing body” in Jerusalem existed, where was its leadership in all of this?
Who commissioned Philip at Acts 8:5 to preach to the city of Samaria? It wasn’t until verse 14, that the “apostles in Jerusalem heard that Samaria had received the word of God.” At Acts 8:26, 29, and 40, we read that the Holy Spirit is the One who directed Philip to the territories he preached in.
Who prevented Paul and Silas from preaching in Asia at Acts 16:6-7? Was it a “governing body” in Jerusalem or was it the “Spirit of Jesus”?
As can be seen by the above passages, it was Christ’s Spirit (the Holy Spirit) who directed the preaching work of first-century Christians, but what about the passages that the Watchtower appeals to for support of their view of a “governing body” in Jerusalem? At Acts 15, Paul and Barnabas went up to the apostles and elders in Jerusalem to settle a dispute involving the circumcision of Christian non-Jews, and at Acts 16:4, Paul and Silas delivered the “decrees” that the apostles and elders in Jerusalem had determined. Does this prove that a “governing body” in Jerusalem existed? No, it does not.
If we look carefully at Acts 15:1-2, we see that the dispute had arisen when men from the area of Jerusalem (i.e., Judea) had come down to the congregation at Antioch and proclaimed that these believers needed to be circumcised according to Jewish custom. Is it any wonder they went to Jerusalem to settle the dispute that had been caused by men from that area? At Acts 16, these “decrees” that Paul and Silas were delivering had to do with the decision that had just been reached concerning circumcision. There is no indication that these “decrees” involved any other issue. Thus, we see that there is no basis for the claim that an “organization” is needed to lead God’s people today.
WHO THEN IS THE “FAITHFUL AND DISCREET SLAVE”?
At Matthew 24:45-51, Jesus describes two types of slaves (or servants) who were put in charge of their master’s belongings while their master was away. Upon his master’s return, one slave was found “faithful” and rewarded by being appointed over “all” of his master’s possessions. The other slave proved unfaithful in his tasks and when his master arrived, he was thrown out with the hypocrites. The point of Jesus’ parable is that we all are to strive to be a “faithful” to our Lord so that when our King Jesus comes for His people, He will find us “faithful” and reward us with more authority and responsibility. Nothing in this passage indicates that the faithful “slave” is speaking prophetically of an organization that would be “appointed” over Jehovah’s belongings. On the contrary, just as any individual can become part of the evil “slave” group by being unfaithful to God, so anyone can become part of the faithful “slave” group by being faithful in the tasks given by the Holy Spirit.
Indeed, we place our souls in great peril if we entrust our eternal destiny to the hands of human leaders for spiritual security. The Bible says, “Cursed is the man who trusts in mankind and makes flesh his strength.” (Jeremiah 17:5). The only One we are to look to for eternal life and spiritual Truth is Jesus Christ. He declares, “I am the way, and the truth, and the life; no one comes to the Father, but through Me.” (John 14:6)
ARE WE “APOSTATES” THAT ARE AGAINST BIBLE TEACHINGS?
We would now like to address your concern over us being “apostates” because we “do not want to adhere to Bible teachings.” Your accusation is inaccurate. On the contrary, it is because of our loyalty to Jehovah God and His Bible teachings that we cannot support an organization that falsely represents Jehovah and His Truth. For a list of Watchtower doctrines that are incompatible with Scripture, we encourage you to check out our “What Does God Require? - Biblical Answers to Questions Jehovah's Witnesses Ask” series and our “Watchtower Doctrine Exposed” (www.4witness.org) reference chart, but for now we will address the specific concerns you mentioned.
DOOR-TO-DOOR KINGDOM PREACHING:
You asked how we could be in the Truth if we do not go “door-to-door preaching the Kingdom.” We would answer that nowhere in Scripture is “door to door” preaching specifically mentioned. The few verses that the Watchtower points to for its “door to door” activity (Acts 2:46; 5:42 and 20:20), discuss how believers met publicly in the temple and privately from “house to house” for sharing meals and teaching. This is no different from mid-week Jehovah’s Witness book studies that are often held in various private homes of Jehovah’s Witnesses. Just because mid-week Jehovah’s Witness meetings vary “from house to house,” does not mean that they actually meet in every house of the neighborhood. And we would argue that if they attempted to do so, there would be many non-Jehovah’s Witness neighbors who would object to their homes being used in such a way.
In the same way, first-century believers met for public preaching at the temple, and privately “from house to house” for sharing meals and intimate teaching and fellowship time afterward. Just as Acts 2:46 notes, “day after day they were in constant attendance at the temple with one accord, and they took their meals in private homes and partook of food with great rejoicing and sincerity of heart.” (NWT)
Furthermore, as we examine the book of Acts, we see that most of the converts to the early congregation came not from “house to house” meetings, but from public preaching in the temple and market place. At Acts 17:1-4, we see the apostle Paul preaching publicly in the Jewish synagogue in Thessalonica and then publicly in the market place of Athens at Acts 17:16-34. No mention is made of Paul ever preaching in any of the homes of these cities. Are we to argue that Paul was not engaged in “Kingdom preaching” because he did not preach door to door in these cities? I’m sure you can see the fallacy of such reasoning. In the same way, we are involved in kingdom preaching through personal friendships with unbelievers, church-led public activities and our online website ministry.
For more information on this subject, see the subject, “Door to Door Preaching” in our Jehovah’s Witness Topics Index
HOLIDAYS:
It is true that many celebrations people engage in today have their origin in pagan, occult activities. Such is true of the Roman festival Saturnalia, which lasted from December 17-24 and was later converted to the “Christmas” celebration of Jesus’ birth on December 25th. Another pagan celebration converted to a Christian holiday is “Easter,” a celebration of Christ’s resurrection from the dead. It has its origin in the “Ostara” celebration of fertility on March 20-21st.
We admit that there is no historic support for the celebration of Christ’s birth in December as it most likely occurred in the spring or the fall. Christ’s resurrection occurred during the time of the Jewish Passover, celebrated on the fourteenth day of the Hebrew month of Nisan, the first month of the Jewish religious calendar. Due to the difficulty of correlating the Jewish calendar with the Julian and Gregorian Calendars over the centuries, Christians adopted the Sunday closest to the “Ostara” celebration or “Easter” as the date to celebrate Christ’s resurrection. Thus, in both cases, Christians took dates that were purportedly used for “pagan” celebrations and claimed them for Christ, turning them into holidays that few today recognize as having any connection with their former “pagan” roots.
The Society said it best in their Awake! of January 8, 2000. In the article entitled, “A Balanced View of Popular Customs,” they noted on pages 26-27, “Customs have been profoundly influenced by religion. Many, in fact, arose from old superstitions and non-Biblical religious ideas… But what about customs that may once have been linked to questionable practices but that today are primarily viewed as social etiquette? …Does this mean that Christians are forbidden to observe such customs? …Although there may be reason to examine the origin of a particular custom, in some cases it is more important to consider what the custom means to people at the time and in the place where one now lives.”
We think this is good advice that every Christian should apply in determining if conscience will allow one to celebrate Christian holidays that have lost their pagan significance. When we consider that Christianity is all about how God transformed our lives from “pagan” anti-God actions and attitudes, we can appreciate what Christianity has done in transforming “pagan” dates that Satan had claimed, into days to glorify God. In Christ, there is no requirement to either celebrate or not celebrate holidays. Every Christian can have the freedom to decide, as Paul admits in Romans 14:5-6, “One [man] judges one day as above another; another [man] judges one day as all others; let each [man] be fully convinced in his own mind. He who observes the day observes it to Jehovah.”
For more information on common customs with pagan origin that Jehovah’s Witnesses see no problem engaging in, see our What Does God Require dialogue on “Holiday and Birthday Celebrations.”
WAR:
A lot of controversy surrounds the subject of “war” and Christian involvement in it. How does the Bible’s justification of self-defense at Exodus 22:2 play into the defense of a nation during war? To aid in evaluating the moral ethnicity of a given war, in the 13th century, Saint Thomas Aquinas formulated an outline of principles that eventually became known as the “Just War Theory.” The principles have been used by nations with Judeo-Christian based values to determine when and how a righteous war could be waged. Because these principles can be applied at any time to national wars, our position is that Christians who evaluate which side of a particular battle falls under the principles of a righteous war and only serve on that side of the battle would not end up killing their Christian “brothers” in war.
Furthermore, there is no clear injunction in Scripture against Christian involvement in war. At Acts 10, Cornelius, a Christian centurion (captain of 100 Roman soldiers) was commended as a “righteous and God-fearing man,” and at Luke 3:14, John the Baptist’s advice to the soldiers of his day was to “be content” with their wages. They could only be “content” if they remained soldiers! Ecclesiastes 3:1,3, and 8 states, “There is an appointed time for everything. And there is a time for every event under heaven....A time to kill, and a time to heal; A time to tear down, and a time to build up....A time to love, and a time to hate; A time for war and a time for peace.”
For more information on this subject, see our article on “War and Neutrality—Should Christians Remain Neutral During War?” (www.4witness.org)
TRINITY:
The Trinity is the view that the three persons mentioned in the Bible: Father, Son (i.e., Jesus) and Holy Spirit are one God. They are distinct in their Personhoods, yet they maintain unity of substance as one God. The Watchtower correctly defines the “Trinity” doctrine in some of its statements regarding it, but in many other statements, the way it is presented often leads people to believe that the Trinity consists of three persons (Father, Son and Holy Spirit) in one person, but such is an inaccurate concept of the doctrine. The following examples demonstrate some of the ways the Watchtower misrepresents this doctrine in its literature:
“Here Jesus shows that he and the Father, that is, Almighty God, must be two distinct entities, for how else could there truly be two witnesses? …Was God saying that he was his own son, that he approved himself, that he sent himself? No.…To whom was he praying? To a part of himself? No....To whom was Jesus crying out? To himself or to part of himself? …If you appear in someone else’s presence, how can you be that person? You cannot. You must be different and separate.…Someone who is ‘with’ another person cannot also be that other person.” —Should You Believe in the Trinity?, pp. 17-19, 27
We would agree that several passages demonstrate the distinction between the Person of the Father and the Person of the Son, but such arguments have no bearing against the Trinity doctrine because it teaches, “there is one Person of the Father, another of the Son, and another of the Holy Ghost… For, like as we are compelled by the Christian verity to acknowledge every Person by Himself to be God and Lord, so are we forbidden by the Catholic [Christian] Religion to say, there be Three Gods or Three Lords.” (The Creed of Athanasius) Since the Trinity teaches the distinction of each of the “Persons” of the Godhead, all arguments demonstrating this are invalid.
Another argument proposed by the Watchtower that becomes inconsequential when the Trinity doctrine is accurately defined is the claim that Jesus cannot be “equal” to the Father if He is in subjection to Him. The Watchtower asserts, “The Bible’s position is clear. Not only is Almighty God, Jehovah, a personality separate from Jesus but He is at all times his superior….And this is why Jesus himself said: ‘The Father is greater than I.’—John 14:28” (Should You Believe in the Trinity?, p. 20)
Here again, the Watchtower arguments fail when the Trinity doctrine is accurately defined. Concerning the nature of Jesus Christ, the Creed of Athanasius notes, “Equal to the Father as touching His Godhead, and inferior to the Father as touching His manhood; Who, although He be God and Man, yet He is not two, but one Christ.” When Jesus made the claim that “the Father is greater than I” (John 14:28), was He here on earth operating under the limitations of His “manhood”? Or was He in Heaven operating in His divine essence? Context reveals that Jesus was speaking of His human nature when He claimed that the Father was in a “greater” position than He.
Furthermore, the fact that Jesus is “subject” to God, His Father, does not indicate that He is any less “God” than His Father is. At Luke 2:51, Jesus was “subject” to Mary and Joseph. Are we to argue that Jesus is “inferior” in nature to Mary and Joseph because He was “subject” to them? Of course not! We believe that just as a “son” is no less human than his father is, so Jesus being “God’s Son” is no less “God” than His Father is.
“On this account, indeed, the Jews began seeking all the more to kill him, because not only was he breaking the Sabbath but he was also calling God his own Father, making himself equal to God.” (John 5:18, NWT)
Ένοχοι Αίματος (2)
BLOOD
By Shaun
The quotes in RED are from me, the quotes in BLUE are from the Society.
Blood transfusions spoken of favorably in 1940.
Consolation 12/25/1940 page 19
In New York city a house wife in moving a boarder's things accidentally shot herself through the heart with his revolver. She was rushed to a hospital, her left breast was cut around, four ribs were cut away, the heart was lifted out, three stitches were taken, one of the attending physicians in the great emergency gave a quart of his blood for transfusion, and today the woman lives and smiles gaily over what happened to her in the busiest 23 minutes of her life.
Blood officially banned in 1945.
Watchtower 7/1/1945, page 201
See, then, that the Most High and Holy God gave plain instructions as to the disposition of blood, in harmony with his everlasting covenant made with Noah and all of his descendants; and see that the only use of blood that he authorized in order to furnish life to humankind was the use of it as a propitiation or atonement for sin; and seeing that it was to be done upon his holy altar or at his mercy seat, and not by taking such blood directly into the human body; therefore it behooves all worshipers of Jehovah who seek eternal life in his new world of righteousness to respect the sanctity of blood and to confirm themselves to God's righteous ruling concerning this vital matter.
The Society disallowed the use of "blood fractions".
Awake! 01/08/1954 page 24
We are told that it takes one and a third pints of whole blood to get enough of the blood protein or "fraction" known as gamma globulin for one injection. And since from the foregoing it must be admitted that such use of human blood is highly questionable, what justification can there be for the use of gamma globulin? Further, those interested in the Scriptural aspect will note that its being made of whole blood places it in the same category as blood transfusions as far as Jehovah's prohibition of taking blood into the system is concerned. - See Leviticus 17:10 - 14; Acts 15:20, 28, 29.
Awake 9/8/1956 page 20
While this physician argues for the use of certain blood fractions, particularly albumin, such also come under the Scriptural ban. In fact, these fractions are being used not only by physicians but also by food processors, and so it would be well to note the labels on such products to see if they contain any blood substances or fractions. When in doubt, it would be best to do without.
The Society changed and allowed "blood fractions" in 1958.
Watchtower 9/15/1958 page 575
Are we to consider the injection of serums such as diphtheria toxin antitoxin and blood fractions such as gamma globulin into the blood stream, for the purpose of building up resistance to disease by means of antibodies, the same as the drinking of blood or the taking of blood or blood plasma by means of transfusions? - N.P., United States.
No, it does not seem necessary that we put the two in the same category, although we have done so in times past. While God did not intend for man to contaminate his blood stream by vaccines, serums or blood fractions, doing so does not seem to be included in God's expressed will forbidding blood as food. It would therefore be a matter of individual judgment whether one accepted such types of medication or not.
The Society changed again, and disallowed "blood fractions" in 1961.
Watchtower 9/15/1961 pages 558-599 Respect for the Sanctity of Blood
But regardless of whether it is whole blood or a blood fraction, whether it is blood taken from one’s own body or that taken from someone else, whether it is administered as a transfusion or as an injection, the divine law applies. God has not given man blood to use as he might use other
substances; he requires respect for the sanctity of blood.
The Society changes again, and now allows "blood fractions" in 1964
Watchtower 11/15/1964 pages 680, 681, 682, 683
The Society does not endorse any of the modern medical uses of blood, such as the uses of blood in connection with inoculations. Inoculation is, however, a virtually unavoidable circumstance in some segments of society, and so we leave it up to the conscience of the individual to determine whether to submit to inoculation with a serum containing blood fractions for the purpose of building up antibodies to fight against disease. If a person did this, he may derive comfort under the circumstances from the fact that he is not directly eating blood, which is expressly forbidden in God's Word. It is not used for food or to replace lost blood. Here the Christian must make his own decision based on conscience. Therefore, whether a Christian will submit to inoculation with a serum, or whether doctors or nurses who are Christians will administer such, is for personal decision. Christians in the medical profession are individually responsible for employment decisions....In harmony with Deuteronomy 14:21, the administering of blood upon request to worldly persons is left to the Christian doctor's own conscience. This is similar to the situation facing a Christian butcher or grocer who must decide whether he can conscientiously sell blood sausage to a worldly person.
Awake 08/22/1965 page 18
The fact that serums are prepared from blood makes them undesirable to
Christians because of the Biblical law against the use of blood. However, since they do not involve the use of blood as a food to nourish the body, which the Bible directly forbids, their use is a matter that must be decided by each person according to his conscience.
Watchtower 6/1/1974 pages 351, 352
Serums or antitoxins are used. These are obtained from the blood of humans or animals that have already developed the antibodies for fighting the disease. Usually the blood is processed and the blood fraction (gamma globulin) containing the antibodies is separated and made into a serum. When this is injected into the patient it gives him temporary passive immunity. This is temporary, for the antibodies do not become a permanent part of his blood; when these pass out of his body he is no longer immune to the disease. It can thus be seen that serums (unlike vaccines) contain a blood fraction, though minute....What, then, of the use of a serum containing only a minute fraction of blood and employed to supply an auxiliary defense against some infection and not employed to perform the life - sustaining function that blood normally carries out? We believe that here the conscience of each Christian must decide.
Parent's must not allow children to have blood transfusions.
Watchtower 12/01/1967 page 724
Whereas the Mosaic law with its provisions about fat was abolished when Christ died as a sacrifice, the Apostolic Christian Council of Jerusalem reaffirmed God's law to Noah and applied it to the true Christian congregation. Christian fathers are obliged to teach this law and enforce it with regard to their minor children, for by God's law the fathers are the spiritual, religious guardians as well as the domestic parental caretakers of their underage children. The Christian witnesses of Jehovah today recognize that fact and follow the divine rule of conduct. They endeavor to keep their children from violating God's law to Noah and also the Jerusalem Council's decree.
(Eph. 6:4) Rightly they try to protect their children from taking foreign blood into them.
Watchtower 6/15/1991 page 18
If you have children, are you sure that they agree with and can explain the Bible - based stand on transfusions? Do they truly believe this stand to be God's will? Are they convinced that to violate God's law would be so serious that it could put at risk a Christian's prospect for everlasting life? Wise parents will review these matters with their children, whether they be very young or almost adults. Parents may hold practice sessions in which each youth faces questions that might be posed by a judge or a hospital official. The goal is not to have a youth repeat by rote selected facts or answers. It is more important that they know what they believe, and why. Of course, at a court hearing, the parents or others might present information about the risks of blood and the availability of alternative therapies. But what a judge or an official would likely seek to learn from speaking with our children is whether they maturely understand their situation and options and also whether they have their own values and firm convictions.
Hemophilia treatments are wrong.
Awake 2/22/1975 page 30
Hemophilia Treatment Hazard
Certain clotting "factors" derived from blood are now in wide use for the
treatment of hemophilia, a disorder causing uncontrollable bleeding. However, those given this treatment face another deadly hazard: the Swiss medical weekly Schweizer Med Wochenschrift reports that almost 40 percent of 113 hemophiliacs studied had cases of hepatitis. "All these patients had received whole blood, plasma, or blood derivatives containing [the factors]," notes the report. Of course, true Christians do not use this potentially dangerous treatment, heeding the Bible's command to 'abstain from blood.'
Hemophilia treatments are allowed now.
Watchtower 06/15/1978 pages 29 thru 31
What, however, about accepting serum injections to fight against disease, such as are employed for diphtheria, tetanus, viral hepatitis, rabies, hemophilia and Rh incompatibility? ...This seems to fall into a 'gray area.'... Hence, we have taken the position that this question must be resolved by each individual on a personal basis....How concerned should a Christian be about blood in food products? ...This may call for a degree of care.... Christians, individually, must decide what to do.
The Society published what is the main components of blood:
Awake 10/22/1990 page 4
The Main Components of Blood
Plasma: about 55 percent of the blood. It is 92 percent water; the rest is made up of complex proteins, such as globulins, fibrinogens, and albumin
Platelets: about 0.17 percent of the blood
White Cells: about 0.1 percent
Red Cells: about 45 percent
The Society now allows these parts of blood, and most Jehovah's Witnesses are unaware of this. Where in the Bible is this written?
Awake 6/22/1982 page 25
While these verses are not stated in medical terms, Witnesses view them as ruling out transfusion of whole blood, packed RBCs, and plasma, as well as WBC and platelet administration. However, Witnesses religious understanding does not absolutely prohibit the use of components such as albumin, immune globulins, and hemophiliac preparations; each Witness must decide individually if he can accept these.
Watchtower 6/1/1990 page 31 Questions From Readers
Others have felt that a serum (antitoxin) such as immune globulin containing only a tiny fraction of a donor’s blood plasma and used to bolster their defense against disease is not the same as a life-sustaining blood transfusion. So their consciences may not forbid them to take immune globulin or similar fractions.* They may conclude that for them the decision will rest primarily on whether they are willing to accept any health risks involved in an injection made from others’ blood.
That some protein fractions from the plasma do move naturally into the blood system of another individual (the fetus) may be another consideration when a Christian is deciding whether he will accept immune globulin albumin or similar injections of plasma fractions. One person may feel that he in good conscience can; another may conclude that he cannot. Each must resolve the matter personally before God.
*One example is Rh immune globulin which doctors may recommend when there is Rh incompatibility between a woman and her fetus. Another is Factor VIII which is given to hemophiliacs.
Watchtower 10/1/1994 page 31
Currently a small amount of albumin is also used in injections of the synthetic hormone EPO (erythropoietin). Some Witnesses have accepted injections of EPO because it can hasten red blood cell production and so may relieve a physician of a feeling that a blood transfusion might be needed....As noted, many Witnesses have not objected to accepting an injection that contains a small quantity of albumin.
Awake 2/22/1995 page 21
The doctors decided to provide alternative treatment. Plasma was extracted from the blood, and thus antibodies attacking my blood cells and kidney tissues were removed. I was then given injections of Ringer's solution together with albumin. I had discussed this treatment with the doctors and gave them written permission to administer it.
The Society does not let an individual store their own blood before an operation.
Watchtower 10/15/1959, page 640
Consequently, the removal of one's blood, storing it and later putting it back into the same person would be a violation of the Scriptural principles that govern the handling of blood....if the blood were stored, even for a brief period of time, this would be a violation of the Scriptures...Again, if one's own blood would have to be withdrawn at intervals and stored until a sufficient amount had accumulated to set a machine in operation, this too would fall under Scriptural prohibition.
Awake 4/8/1972 29-30
Men of science are constantly developing new methods for performing surgical operations. The Journal of the American Medical Association, dated November 15, 1971, described a procedure for open-heart surgery that employs sever hemodilution. Early in the operation a large quantity of blood is drawn off into a plastic blood bag. Though the bag is left connected to the patient by a tube, the removed and stored blood is no longer circulating in the patient's system. It is replaced with a plasma volume expander, which dilutes the blood remaining in the veins and which gradually dissipates during the operative procedure. Near the conclusion of the operation the blood storage bag is elevated, and the stored blood is reinfused into the patient..... These techniques are noteworthy to Christians, since they run counter to God's Word. The Bible shows that blood is not to be taken out of a body, stored and then later reused.
Blood outside the body is now permitted as long as it is flowing continuously, and so is Hemodilution.
Watchtower 3/1/1989 pages 30 & 31
Do Jehovah's Witnesses allow the use of autologous blood (Autotransfusion), such as by having their own blood stored and later put back into them?
This clearly rules out one common use of autologous blood - preoperative collection, storage, and later infusion of a patient's own blood....Jehovah's Witnesses, though, DO NOT accept this procedure....In a somewhat different process, autologous blood can be diverted from a patient to a hemodialysis device (artificial kidney) or a heart - lung pump. The blood flows out through a tube to the artificial organ that pumps and filters (or oxygenates) it, and then it returns to the patient's circulatory system . Some Christians have permitted this if the equipment is not primed with stored blood....What, though, if the flow of such autologous blood stopped briefly, such as if a heart - lung machine is shut down while the surgeon checks the integrity of coronary - bypass grafts?...a Christian having to decide whether to permit his blood to be diverted through some external device ought to focus, not primarily on whether a brief interruption in flow might occur, but on whether he conscientiously felt that the diverted blood would still be part of his circulatory system.
Galatians 6:5. What about induced Hemodilution?...Some Christians have accepted this, others have refused. Again, each individual must decide whether he would consider the blood diverted in such a Hemodilution circuit to be similar to that flowing through a heart/lung machine, or he would think of it as blood that left him and therefore should be disposed of. A final example of autologous blood use involves recovering and reusing blood during surgery. Equipment is used to aspirate blood from the wound, pump it out through a filter (to remove clots or debris) or a centrifuge (to eliminate fluids), and then direct it back into the patient. Many Christians have been very concerned whether in such salvage there might be any brief interruption of blood flow. Yet, as mentioned, a more Biblical concern is whether the blood escaping into a surgical wound is still part of the person. Does the fact that the blood has flowed from his circulatory system into the wound mean that it should be 'poured out,' like the blood mentioned at Leviticus 17:13? If an individual believes so, he would probably refuse to permit such blood salvage. Yet, another Christian (who also would not let blood flow from him, be stored for some time, and later be put back into him) might conclude that a circuit with recovery from a surgical site and ongoing reinfusion. would not violate his trained conscience....When faced with a question in this area, each Christian is responsible to obtain details from medical personnel and then make a personal decision....While modern medicine might be able to help us extend our lives for a time, we certainly would not want to extend our present life by doing anything that would violate our Christian conscience or would displease our Life - Giver.
The writer/editer of the blood brochure seems to not be aware that intraopertive collection and induced hemodilution is now allowed.
How Can Blood Save Your Life?, 1990, page 27 brochure
Witnesses believe that blood removed from the body should be disposed of, so they do not accept autotransfusion of predeposited blood. Techniques for intraoperative collection or hemodilution that involve blood storage are objectionable to them.
As mentioned above, the Society does allow the use of these blood components such as: "gamma globulin" and "Factor VIII" which is from stored blood. The Society even acknowledges these components come from donors.
Awake! 1/8/1954 page 24
We are told that it takes one and a third pints of whole blood to get enough of the blood protein or "fraction" known as gamma globulin for one injection.
Watchtower 6/15/1985 page 30
Each batch of Factor VIII is made from plasma that is pooled from as many as 2 500 blood donors. It seems that by importing this blood product the AIDS virus was transferred to the British supply.
The Society threatens its members if they take a blood transfusion.
Watchtower 1/15/1961 63-4 Questions from Readers
• In view of the seriousness of taking blood into the human system by a transfusion, would violation of the Holy Scriptures in this regard subject the dedicated, baptized receiver of blood transfusion to being disfellowshiped from the Christian congregation?
If, however, he refuses to acknowledge his nonconformity to the required Christian standard and makes the matter an issue in the Christian congregation and endeavors to influence others therein to his support; or, if in the future he persists in accepting blood transfusions or in donating blood toward the carrying out of this medical practice upon others, he shows that he has really not repented, but is deliberately opposed to God’s requirements. As a rebellious opposer and unfaithful example to fellow members of the Christian congregation he must be cut off therefrom by disfellowshiping.
The Society allows Jehovah's Witness Doctors to give blood transfusions to "worldly people"
Watchtower 11/15/1964 pages 682-683 Employment and Your Conscience
Christians in the medical profession are individually responsible for employment decisions. They must bear the consequences of decisions made, in keeping with the principle at Galatians 6:5. Some doctors who are Jehovah’s witnesses have administered blood transfusions to persons of the world upon request. However, they do not do so in the case of one of Jehovah’s dedicated witnesses. In harmony with Deuteronomy 14:21, the administering of blood upon request to worldly persons is left to the Christian doctor’s own conscience. This is similar to the situation facing a Christian butcher or grocer who must decide whether he can conscientiously sell blood sausage to a worldly person.
Who is blood guilty before Jehovah God? If the Society believes you should not have blood according to the Bible, then where in the Bible does it allow certain parts of blood? What about all of the followers of the Society that needed a blood fraction when they where in there "not allowed mode"? Did any of these die needlessly? Does Jehovah give "new light blinking back and forth" to the Governing Body so they can keep adjusting their stand on parts of blood?
Prepared by Shaun
Wednesday, 30 July 2008
Απόσπασμα απο το βιβλίο του Ρ. Φρανς (Crisis of Conscience)
Crisis of Conscience
"Οι περισσότεροι από τους Μάρτυρες τού Ιεχωβά φαντάζονται τις συνεδριάσεις τού Κυβερνώντος Σώματος ως συναθροίσεις αντρών που δαπανούν μεγάλο μέρος τού χρόνου τους σε επισταμένη μελέτη τού Λόγου τού Θεού. Τους φαντάζονται να συγκεντρώνονται για να εξετάσουν με ταπεινοφροσύνη πώς μπορούν καλύτερα να βοηθήσουν τους αδερφούς τους να κατανοήσουν τις Γραφές, να συζητούν εποικοδομητικούς και θετικούς τρόπους οικοδόμησής τους στην πίστη και στην αγάπη - ιδιότητες που υποκινούν τα γνήσια Χριστιανικά έργα. Θεωρούν ότι όλα αυτά γίνονται σε συνεδριάσεις κατά τις οποίες προσφεύγουν στις Γραφές, ως τη μόνη έγκυρη, τελική και υπέρτατη αυθεντία.
Όπως έχω ήδη σημειώσει, τα μέλη τού Κυβερνώντος Σώματος γνώριζαν, καλύτερα απ' οποιονδήποτε άλλον, ότι τα άρθρα τής "Σκοπιάς" που μιλούσαν για τη σχέση ανάμεσα στο σύλλογο και στο Κυβερνών Σώμα παρουσίαζαν μιαν εικόνα που δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα. Παρόμοια, επίσης, τα μέλη τού Κυβερνώντος Σώματος γνωρίζουν καλύτερα απ' οποιονδήποτε άλλον, ότι η εικόνα που παρουσιάζεται στην παραπάνω παράγραφο απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
...δεν απομένει χρόνος για τίποτα άλλο. Πραγματικά, κάθε φορά που διαμορφώναμε κι αποστέλλαμε κάποιον κανονισμό, αυτό είχε σα μόνο αποτέλεσμα να καταφτάνουν σε μας πρόσθετες ερωτήσεις που, σαν τις μπάλες, μας ρίχνονταν από διάφορες μεριές. Έτσι, απόμενε πολύ λίγος χρόνος για πραγματικά θετική, εποικοδομητική σκέψη, μελέτη, συζήτηση και πράξη.
Στα χρόνια που πέρασαν, παρακάθησα σε πάρα πολλές συνεδριάσεις, όπου συζητιόνταν ζητήματα που μπορούσαν να επιδράσουν σοβαρά στη ζωή τών ανθρώπων. Ωστόσο, σ' εκείνες τις συνεδριάσεις, η Βίβλος δεν εμφανίστηκε ούτε στα χέρια, ούτε στα λόγια πρακτικά κανενός από τους συμμετέχοντες στη συζήτηση. Υπήρχαν λόγοι για τους οποίους συνέβαινε αυτό. Μάλιστα δε, πρόκειταν για ένα συνδιασμό αιτιών.
Πολλά μέλη τού Κυβερνώντος Σώματος παραδέχονταν ότι διαπίστωναν ότι ήταν τόσο απασχολημένοι με διάφορα ζητήματα, ώστε είχαν πολύ λίγο χρόνο για μελέτη τής Βίβλου. Δε μεγαλοποιούμε το ζήτημα, αν πούμε ότι το μέσο μέλος τού Κυβερνώντος Σώματος δε δαπανούσε περισσότερο χρόνο για μελέτη, απ' όσο πολλοί "απλοί" Μάρτυρες. Μάλιστα, μερικές φορές, δαπανούσαν λιγότερο χρόνο από τους τελευταίους. Αξίζει να σημειωθεί ότι σ' αυτήν την κατάσταση βρίσκονταν μερικοί από εκείνους που υπηρετούσαν στην Εκδοτική Επιτροπή (η οποία σμπεριλάμβανε τους Αξιωματούχους και τους Διευθυντές τού συλλόγου τής Πενσυλβανίας). Τούτο συνέβαινε επειδή είχαν ν' ασχοληθούν με μια τεράστια ποσότητα γραπτών. Προφανώς δε, αισθάνονταν ότι δεν μπορούσαν, ή ότι δε θάπρεπε να εξουσιοδοτήσουν κάποιον άλλον για να εξετάσει το σχετικό υλικό και να παρουσιάσει τα συμπεράσματα ή τις εισηγήσεις.
Στις λίγες περιπτώσεις για τις οποίες προγραμματίστηκε κάποια αποκλειστικά Γραφική συζήτηση, αυτό αφορούσε γενικά σε κάποιο άρθρο, ή σε άρθρα, τής Σκοπιάς, τα οποία είχαν προετοιμαστεί από κάποιο μέλος, αλλά γι' αυτά υπήρχε κάποια αντίρρηση. Κατά κανόνα, στις περιπτώσεις αυτές συνέβαινε το εξής: παρόλο που το θέμα τους είχε γνωστοποιηθεί μία ή δύο βδομάδες πριν, ο Μίλτον Χένσελ, ο Γκράντ Σουίτερ, ή κάποιο άλλο μέλος, ένιωθε την υποχρέωση να πει, "Εγώ, μόνο μια ματιά έρριξα. Ήμουν πολύ απασχολημένος". Δεν υπήρχε λόγος ν' αμφιβάλει κανείς ότι πραγματικά ήταν απασχολημένοι. Όμως, το ερώτημα που ερχόταν στο μυαλό μου ήταν, πώς, λοιπόν, μπορούν να ψηφίζουν με καλή συνείδηση και να εγκρίνουν το υλικό που συζητιέται, εφόσον δεν μπόρεσαν να στοχαστούν πάνω σ' αυτό και να ερευνήσουν τις Γραφές για να το ελέγξουν; Από τη στιγμή που θα δημοσιευτεί το εν λόγω υλικό, θεωρείται ως "αλήθεια" από εκατομμύρια ανθρώπους. Ποια εργασία γραφείου μπορεί να εξισωθεί σε σπουδαιότητα με τούτο;
Όμως, αυτοί οι αδερφοί κατά κανένα τρόπο δεν ήταν οι μόνοι, γιατί οι συζητήσεις καθαυτές σαφώς έδειχναν ότι η πλειονότητα τών μελών τού Κυβερνώντος Σώματος δεν είχαν κάνει τίποτα περισσότερο από το να διαβάσουν απλώς το υλικό που είχε γραφτεί. Συχνά, πρόκειταν για θέμα που ο συγγραφέας του το είχε σκεφτεί και το είχε αναπτύξει χωρίς σύσκεψη με το Σώμα, ακόμη και στην περίπτωση που αντιπροσώπευε μια "νέα" κατανόηση τών Γραφών, ο δε συγγραφέας, συχνά, είχε στη συνέχεια απεργαστεί όλα τα επιχειρήματά του και παρουσίαζε το εν λόγω υλικό στην τελική του μορφή, χωρίς να το έχει ελέγξει, ή χωρίς να το έχει συζητήσει από πριν, με κανέναν άλλον. Η επιχειρηματολογία ήταν συχνά πολύπλοκη, περιπεπλεγμένη, του είδους που με κανένα επιφανειακό διάβασμα δε θα μπορούσε ποτέ να επιτελεστεί επαρκής ανάλυση ώστε να ελεγχθεί η εγκυρότητά της και να καθοριστεί αν είναι πραγματικά βάσιμη Γραφικά, ή αν πρόκειται απλώς για περίπτωση "ακροβατικής λογίκευσης" - επιδέξια ταχυδακτυλουργία με τα κείμενα, η οποία να τα κάνει να λένε κάτι διαφορετικό απ' ό,τι πραγματικά λένε. Εκείνοι που απλώς είχαν διαβάσει το εν λόγω υλικό, συνήθως το υπερψήφιζαν. Όσοι είχαν κάνει επιπρόσθετη μελέτη και έρευνα ήταν εκείνοι που πολύ πιθανόν θα έγειραν σοβαρά ερωτήματα.
Έτσι, λόγου χάρη, μετά από τη συζήτηση τού άρθρου που παρουσίαζε την άποψη ότι η "εορτή τής συγκομιδής τών καρπών" (: ή τής σκηνοπηγίας) (που σύμφωνα με τη Βίβλο γιορταζόταν στο τέλος τής περιόδου τού θερισμού) απεικόνιζε μια περίσταση στην αρχή τής ιστορίας τών Μαρτύρων, στην έναρξη τού πνευματικού θερισμού τους, αυτό υπερψηφίστηκε από επαρκή αριθμό μελών, ώστε τελικά η άποψη πέρασε (Σκοπιά 15 Μαϊου 1980, σελ. 8 - 24). Το μέλος που υπηρετούσε ως Συντονιστής τής Συγγραφικής Επιτροπής είπε, τότε: "Εντάξει, αν αυτό θέλετε, θα το στείλω στο εργοστάσιο για εκτύπωση. Όμως, αυτό δε σημαίνει ότι το πιστεύω. Πρόκειται για ένα ακόμη λιθάρι που σωρεύεται στο τεράστιο μνημείο που μαρτυρεί ότι η "Σκοπιά" δεν είναι αλάθητη".
Μια δεύτερη αιτία για την οποία έλειπε η πραγματική Βιβλική συζήτηση, πιστεύω ότι, προφανώς, ήταν συνέπεια τής προηγούμενης. Η αιτία αυτή είναι ότι τα περισσότερα από τα μέλη τού Σώματος δεν ήταν τόσο καλά εξοικειωμένα με τις Γραφές, ακριβώς επειδή το γεγονός ότι ήταν απασχολημένοι δεν ήταν κάτι που είχε προκύψει πρόσφατα. Στην περίπτωσή μου, για παράδειγμα, μέχρι το 1965, βρισκόμουν σ' έναν τέτοιο "μύλο" δραστηριότητας, ώστε μου απέμενε πολύ λόγος χρόνος για αληθινά σοβαρή μελέτη. Ωστόσο, πιστεύω ότι το ζήτημα πηγαίνει βαθύτερα. Πιστεύω ότι επικρατούσε το αίσθημα ότι δεν ήταν πραγματικά αναγκαίες τέτοια μελέτη και έρευνα. Ότι η τακτική και οι διδασκαλίες τής Οργάνωσης - που αναπτύχθηκαν σε περίοδο πολλών δεκαετιών - αποτελούν καθαυτές αξιόπιστο οδηγό. Έτσι, κάθε πρόταση που θα υπβαλόταν στο Σώμα, εφόσον εναρμονίζεται ικανοποιητικά με την παραδοσιακή τακτική και τις διδασκαλίες, πρέπει να είναι εντάξει.
Tuesday, 29 July 2008
Ραίημοντ Φρανς: Το αποκομμένο πρώην μέλος του Κυβερνώντος Σώματος!
Πηγή: http://www.oodegr.com/paratir/istoria/biografies/R.Frans.htm
Για κάποιους στην ιστοσελίδα μας, ο Ραίημοντ Φρανς ήταν καθοριστικό πρόσωπο. Ήταν ένας από αυτούς που έδωσαν ώθηση στο παγκόσμιο κίνημα των Πρώην Μαρτύρων, και έγιναν πηγή πληροφόρησης για εμάς, ώστε να μπορέσουμε να αποτινάξουμε την ιδεολογική και κοινωνική εξάρτησή μας από τη Σκοπιά. Έτσι άνοιξε ο δρόμος για εμάς, να γνωρίσουμε την Ορθόδοξη Εκκλησία του Κυρίου μας. Κάποιοι από εμάς, ξεκίνησαν αργότερα την ιστοσελίδα της ΟΟΔΕ. Έτσι, μη σας ξενίζει που παρουσιάζουμε τη βιογραφία ενός ανθρώπου που δεν έγινε Ορθόδοξος. Θεωρούμε τη συμβολή του στη ζωή μας ως σκαλοπάτι στην πορεία μας προς στην Ορθοδοξία. Και εκτός από εμάς, για εκατομμύρια ανθρώπους, υπήρξε ανεκτίμητος βοηθός στην απελευθέρωσή τους από τη Σκοπιά. Μα και ο ίδιος, εκεί που βρίσκεται, είναι σίγουρα πλησιέστερα στην αλήθεια, απ' ότι ήταν στη Σκοπιά. Γιατί εκμεταλλεύθηκε στο έπακρο τις δυνατότητες που του δόθηκαν, για να φτάσει τόσο κοντά στην αλήθεια, όσο του ήταν δυνατόν.
Η σημασία του προσώπου
Ο Ραίημοντ Φρανς, υπήρξε μέλος του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων της Σκοπιάς, στο Μπρούκλυν των ΗΠΑ. Ήταν ένας από τα κεντρικά πρόσωπα που έδωσαν ώθηση στο παγκόσμιο κίνημα των "πρώην Μαρτύρων της Σκοπιάς", (ή όπως προτιμούν να τους λένε οι Μάρτυρες της Σκοπιάς, των: «Αποστατών από τη Σκοπιά»), όταν μετά την αποκοπή του από την οργάνωση, εξέδωσε το αποκαλυπτικό του βιβλίο: «Κρίση Συνείδησης», που για πρώτη φορά περιέγραψε στον έξω κόσμο κρυφά ντοκουμέντα, και τα γεγονότα που συνέβαιναν στα άδυτα της ηγεσίας της εταιρίας Σκοπιά…
Τα παρακάτω βιογραφικά ντοκουμέντα, έχουν ληφθεί από την αυτοβιογραφία του που περιλαμβάνεται στο ανωτέρω πρώτο του βιβλίο που έγραψε μετά την αποκοπή του. Και τα αυτοθυσιαστικά βιογραφικά ντοκουμέντα της ζωής του, αποτελούν εγγύηση για την ειλικρήνεια των λόγων του, τόσο πριν, όσο και μετά από την αποκοπή του από την οργάνωση της Σκοπιάς.
Η ζωή του
Γεννήθηκε το 1923 στις ΗΠΑ. Ο πατέρας του, η μητέρα του, καθώς και τρεις από τους παππούδες του, ήταν πιστοί της εταιρίας Σκοπιά. Ο πατέρας του είχε βαπτιστεί στη θρησκεία αυτή το 1913, όταν η θρησκεία αυτή, ήταν ακόμα γνωστή ως «Σπουδαστές της Βίβλου». Ο θείος του Φρέντ Φραντζ ήταν μέλος των κεντρικών γραφείων της εταιρίας Σκοπιά από το 1920, και στενός συνεργάτης του Ιωσήφ Ρόδερφορδ, και ζούσε στο Μπρούκλυν, στα κεντρικά γραφεία της οργάνωσης, και αργότερα έγινε ο τέταρτος πρόεδρος της εταιρίας Σκοπιά.
Στα 16 χρόνια του έγινε και ο ίδιος ο Ραίημοντ ενεργό μέλος της εταιρίας Σκοπιά. Αν και πήγαινε ακόμα στο σχολείο, δαπανούσε 20 ως 30 ώρες το μήνα στο να κηρύττει την πίστη των Μαρτύρων της Σκοπιάς από πόρτα σε πόρτα, στημένος σε γωνίες και δρόμους με περιοδικά, ή μοιράζοντας φέιγ βολάν, ενώ πάνω του υπήρχαν ταμπέλες που έγραφαν: «Η θρησκεία είναι παγίδα. Η Βίβλος μας εξηγεί το γιατί. Υπηρετήστε τον Θεό και τον Χριστό τον Βασιλιά».
Το 1938 παρακολούθησε σε συνέλευση της οργάνωσης στο Σινσινάτι τον δεύτερο πρόεδρο της Σκοπιάς, τον Ιωσήφ Ρόδερφορδ να μιλάει από το Λονδίνο μέσω ραδιοτηλεφωνικής σύνδεσης, και εντυπωσιάστηκε βαθιά από τα λόγια του: «…δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για ν’ αποκρύψουμε κάποιο τμήμα (γεγονότων) από το κοινό… Κανείς δεν πρέπει ποτέ αν επιτρέψει σε προηγούμενες πεποιθήσεις ή γνώμες να τον αποτρέψουν από το να λάβει και να εξετάσει τα γεγονότα». Μια φράση που τη φύλαξε ως οδηγό στη ζωή του, και που αργότερα θα καθόριζε προσωπικές του, και ιστορικές εξελίξεις και στην ίδια την εταιρία Σκοπιά, όταν ο ίδιος έφθασε στο αδιέξοδο να κρύβει τα γεγονότα…
Βαπτίστηκε στην οργάνωση της Σκοπιάς το 1939. Τον Ιούνιο του 1940, αφού αποφοίτησε από το Λύκειο, μπήκε στην «ολοχρόνια υπηρεσία έργου» της εταιρίας Σκοπιά. Τον καιρό εκείνο, ενώ μαινόταν ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, και οι Μάρτυρες της Σκοπιάς κρατούσαν ουδετερότητα, ο Ραίημοντ έγινε μάρτυρας σκηνών ωμής οχλοκρατικής βίας εναντίον ομοπίστων του, κάτι που τον έπειθε όλο και περισσότερο, ότι διώκονται για χάρη του Θεού. Παράλληλα, διώχθηκε και ο ίδιος με προσωρινή φυλάκιση λίγων ημερών, εξ αιτίας της συμμετοχής του σε ομαδικό κήρυγμα.
Το 1941 σε ηλικία 19 ετών, ακούγοντας τα λόγια και την κατεύθυνση της συνέλευσης εκείνου του καλοκαιριού στο Σαιν Λούι του Μισσούρι, πήρε την απόφαση να καθυστερήσει το γάμο «για την εποχή της βασιλείας του Θεού», και να αφιερώσει τη ζωή του σε μια διαρκή υπηρεσία προς την οργάνωση, πιστεύοντας ότι ο καιρός του τέλους είναι πολύ σύντομος. (Τελικά το1959 παντρεύτηκε τη σύζυγό του σε ηλικία 36 ετών, χωρίς όμως να θελήσουν να αποκτήσουν παιδιά ποτέ).
Το 1942, διορίσθηκε από την οργάνωση ως «ειδικός σκαπανέας» στο Γουέλστον του Οχάιο. Δηλαδή είχε μια αποστολή κηρύγματος πλήρους απασχόλησης, συγκριτικά με άλλους «σκαπανείς», και του χορηγείτο γι’ αυτό από την οργάνωση, ένα μικρό μηνιαίο βοήθημα 15 δολαρίων για τις ανάγκες του, και ό,τι μάζευε από τα ποσοστά των συνδρομών που πουλούσε. Ήταν ένας διορισμός φτώχιας, ταλαιπωρίας, διωγμών και φυλακίσεων, από μισαλλόδοξα στοιχεία της περιοχής.
Το 1944 προσκλήθηκε να παρακολουθήσει μια εκπαίδευση πέντε μηνών, στην Ιεραποστολική Σχολή Γαλαάδ, της εταιρίας Σκοπιά. Και ενόσω περίμενε τον ιεραποστολικό του διορισμό, επί ενάμισι έτος, εργάσθηκε ως περιοδεύων επίσκοπος της εταιρίας Σκοπιά στην Αριζόνα και την Καλιφόρνια.
Διορίσθηκε το 1946 ιεραπόστολος στο Πόρτο Ρίκο. Τότε (ο τρίτος) πρόεδρος της εταιρίας Σκοπιά ήταν ο Νάθαν Νορ, επειδή ο προηγούμενος πρόεδρος ο Ρόδερφορδ είχε ήδη πεθάνει στις αρχές του 1942 από καρκίνο. Εκεί εργαζόταν εντατικά, συχνά φτάνοντας να διεξάγει μέχρι και περισσότερες γραφικές μελέτες με άλλους ανθρώπους κάθε εβδομάδα. Όμως οι συνθήκες χαμηλής υγιεινής και η ταλαιπωρία, αδυνάτισαν τον οργανισμό του, και προσβλήθηκε από δυσεντερία, παρατυφική λοίμωξη με συσφυκτικό άλγος και αιματηρές κενώσεις, και λοιμώδη ηπατίτιδα, ώστε δεν μπορούσε καν να ανεβεί τις σκάλες ως τον πρώτο όροφο του γραφείου τους.
Μετά από 8 χρόνια βίωσης αυτής της κατάστασης, έφθασε στο χείλος νευρικής κατάρρευσης. Ενημέρωσε τον πρόεδρο της εταιρίας, και του έδωσαν την επιλογή να επιστρέψει στις ΗΠΑ, ή να διαλέξει άλλη περιοχή της χώρας εκείνης. Διάλεξε την κωμόπολη Αγκουαντίλλα, που πίστευε ότι έχει μεγαλύτερη ανάγκη από τις υπηρεσίες του. Έτσι, σε ένα περίπου έτος, του δόθηκε διορισμός να επισκέπτεται εκκλησίες των Μαρτύρων της Σκοπιάς στο νησί του Πόρτο Ρίκο και τις γειτονικές Παρθένες νήσους, και κατά περιόδους του ζητήθηκε να ταξιδεύει στη Δομινικανή Δημοκρατία, όπου οι Μάρτυρες της Σκοπιάς ήταν υπό απαγόρευση, από τον δικτάτορα Τρουχίλλο. Με τα ταξίδια αυτά, εισήγαγε στη χώρα λαθραία έντυπα της εταιρίας Σκοπιά. Αυτό έγινε πολλές φορές, ώσπου το 1955 του ζητήθηκε να υποβάλλει αίτηση προσωπικά στον ίδιο τον δικτάτορα, γνωρίζοντας τη φήμη, ότι «εξαφάνιζε» όσους έπεφταν στη δυσμένειά του. Προς έκπληξή του, αφού παρέδωσε προσωπικά στον ίδιο την αίτησή του, όχι μόνο δεν τον απέλλασαν, αλλά συνέχισε να εισάγει κρυφά έντυπα χωρίς να τον υποψιαστούν. Ένα κύμα βίαιου διωγμού κατά των Μαρτύρων της Σκοπιάς στη Δομινικανή Δημοκρατία το 1957, έγινε αιτία να απελαθούν από τη χώρα αυτή όλοι οι Αμερικανοί ιεραπόστολοι.
Το 1959, όταν άλλαξε η πολιτική της οργάνωσης για το θέμα του γάμου των ιεραποστόλων της, ο Ραίημοντ παντρεύτηκε τη σύζυγό του Σύνθια, που υπηρετούσε την οργάνωση μαζί του. Όμως σε λίγους μήνες, λόγω των δύσκολων συνθηκών, προσεβλήθη κι εκείνη με τη σειρά της από μια σειρά ασθενειών, παρόμοιες με αυτές που είχε υποστεί παλαιότερα ο Ραίημοντ, από τις οποίες ποτέ δεν έγινε τελείως καλά. Ώσπου, ενώ ως το 1961 υπηρετούσαν σε περιοδείες, τότε μεταφέρθηκαν και πάλι στην Δομινικανή Δημοκρατία, λίγο μετά τη δολοφονία του δικτάτορα Τρουχίλλο. Εκεί έμειναν για πέντε χρόνια, κατά την διάρκεια των οποίων άλλαξαν εκεί τέσσερις κυβερνήσεις, και συνέβη ένας πόλεμος τον Απρίλιο του 1965, με επίκεντρο την πόλη που έδρευαν ο Ραίημοντ και η γυναίκα του.
Από το 1965 και μετά, ο Ραίημοντ και η γυναίκα του, τα υπόλοιπα δεκαπέντε χρόνια της «ολοχρόνιας υπηρεσίας» τους, τα πέρασαν στα κεντρικά γραφεία της εταιρίας Σκοπιά, στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης.
Λίγους μήνες μετά την άφιξή του στα κεντρικά γραφεία, ο πρόεδρος Νορ, του ζήτησε να αναλάβει τη διαμόρφωση ενός Λεξικού για την Αγία Γραφή, αποτέλεσμα εργασίας 250 ανδρών από όλο τον κόσμο. Ένα υλικό όμως, τόσο κακογραμμένο, που το 50% δεν χρησιμοποιήθηκε. Μαζί με τον Ραίημοντ, διορίσθηκε στο έργο αυτό, και ο Λάιμαν Σουίνγκλ (Lyman Swingle) που ήταν Διευθυντής της εταιρίας Σκοπιά, (όπως λέγονταν τότε τα μέλη του Κυβερνώντος Σώματος της εταιρίας), και ο Γραμματέας της ιεραποστολικής Σχολής Γαλαάδ της Σκοπιάς, Έντουαρντ Ντάνλαπ (Endward Dunlap), ο οποίος αργότερα έγινε ένας ακόμα από τα βασικά πρόσωπα που ενίσχυσαν το παγκόσμιο κίνημα των «Αποστατών από τη Σκοπιά». Το λεξικό αυτό, στην κατασκευή του οποίου συμμετείχαν δύο ακόμα άτομα, καθώς και άλλα εκτάκτως, ολοκληρώθηκε μετά από 5 χρόνια, και κυκλοφόρησε παγκόσμια από τις εκδόσεις της εταιρίας Σκοπιά, με το όνομα: «Βοήθημα προς Κατανόηση της Βίβλου». Η έκτασή του ήταν 1696 σελίδες. Το βιβλίο αυτό ήταν αποκαλυπτικό για τα μέλη που το κατασκεύαζαν, καθώς (όπως ο ίδιος ο Ραίημοντ γράφει στο βιβλίο του: «Κρίση Συνείδησης»): «η έρευνά μας πάνω σε κάθε θέμα, συχνά αποκάλυψε ότι η πραγματικότητα διέφερε από την άποψη της εταιρίας».
Κατά τη διάρκεια συγγραφής του «Βοηθήματος προς Κατανόηση της Βίβλου», ταξίδεψε με τον Τσαρλς Πλόγκερ σε διάφορα Πανεπιστήμια και ειδικούς αρχαιολόγους, αναζητώντας να βρουν στοιχεία που θα στήριζαν το 607 π.Χ, ως έτος πτώσεως της Ιερουσαλήμ, στο οποίο βασίζεται ένα από τα κεντρικά δόγματα της εταιρίας Σκοπιά, το δόγμα του 1914. Το πρόβλημα ήταν ότι όλοι ιστορικοί διαφωνούσαν με αυτό το έτος, και παρουσίαζαν άλλο. Ο Ραίημοντ στο βιβλίο του (Κρίση Συνειδήσεως 2ο κεφάλαιο), αργότερα έγραψε, για το σχετικό λήμμα των χρονολογιών, που ο ίδιος κατέγραψε στο λεξικό της οργάνωσης: «Βέβαια τα επιχειρήματα που παρουσίασα είναι έντιμα. Όμως, γνωρίζω ότι πρόθεσή μου ήταν να χρησιμέψουν για να στηρίξουν μια χρονολογία για την οποία δεν υπάρχει καμιά ιστορική απόδειξη».
Στις 20 Οκτωβρίου 1971, ο Ραίημοντ Φρανς κλήθηκε μαζί με άλλους τρεις, να γίνει μέλος του διευρυμμένου Κυβερνώντος Σώματος, την ίδια χρονιά που κυκλοφόρησε το «Βοήθημα προς Κατανόηση της Βίβλου» (στα Αγγλικά). Ήταν ένας από τα 11 (τότε) μέλη του Σώματος αυτού. Στη θέση αυτή, έμεινε 9 χρόνια, ως την παραίτησή του από μέλος του Κυβερνώντος Σώματος, τον Μάιο του 1980.
Μετά τον θάνατο του Νορ από καρκίνο στον εγκέφαλο, στις 8 Ιουνίου 1977, τη θέση του κατέλαβε ως 4ος πρόεδρος της εταιρίας Σκοπιά, ο Φρέντερικ Φρανς, θείος του Ραίημοντ. Όμως παράλληλα, στο διάστημα αυτό, ο Ραίημοντ έζησε ολόκληρο το παρασκήνιο της νέας δημοκρατικότερης οργανωτικής δομής της οργάνωσης της Σκοπιάς, που μετέθετε τις εξουσίες των προέδρων, στο «Κυβερνών Σώμα» στο οποίο μετείχε και αυτός. Στο διάστημα αυτό, η ήδη κλονισμένη δογματική πίστη του Ραίημοντ, συμπληρώθηκε από παρατηρήσεις του ως προς την ανεπάρκεια του Σώματος αυτού στο οποίο μετείχε, όχι μόνο να κατευθύνει τους πιστούς του χωρίς νομικισμό, αλλά και να συμφωνήσουν τα μέλη του, για το τι πρέπει να πιστεύουν σε διάφορα δόγματα, ή πώς πρέπει να ενεργήσουν. Ειδικότερα τον συγκλόνισε η διαφορετική κατεύθυνση που έδωσε το Κυβερνών Σώμα σε παρόμοια ζητήματα, στους πιστούς του στο Μεξικό και στη Μαλάουι, με αποτέλεσμα στο Μεξικό να ξεπεράσουν την κρίση με δωροδοκίες, ενώ στη Μαλάουι να δολοφονηθούν πολλοί Μάρτυρες της Σκοπιάς, διατηρώντας μια άτεγκτη στάση στις απαιτήσεις της κυβέρνησης. Τόσο τον συγκλόνισε το γεγονός αυτό, που στο βιβλίο του «Κρίση Συνείδησης», αφιέρωσε ξεχωριστό κεφάλαιο στο ζήτημα αυτό.
Την ίδια εκείνη χρονιά, το 1977, ο Σουηδός Καρλ Όλοφ Γιόνσον, έστειλε στα κεντρικά γραφεία της εταιρίας Σκοπιά, μια ογκώδη μελέτη, σχετικά με τους Καιρούς των Εθνών, και την ημερομηνία καταστροφής της Ιερουσαλήμ, το 587 π.Χ., που απεδείκνυε λάθος με επτά παράλληλες γραμμές αποδείξεων, τη βασική χρονολογία των Μαρτύρων της Σκοπιάς, το 607 π.Χ., πάνω στην οποία στηριζόταν το κεντρικό τους δόγμα για το 1914. Αυτή ήταν μια ενέργεια, που σηματοδότησε το ξεκίνημα του παγκοσμίου κινήματος των «Αποστατών από τη Σκοπιά», που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980. Η μελέτη του Σουηδού, δόθηκε στον Φρανς να την εξετάσει, επειδή αυτός ήταν που είχε κάνει και τη σχετική έρευνα στο «Βοήθημα προς κατανόηση της Βίβλου». Η έρευνα αυτή, τον συνέτριψε. Επιπλέον δική του έρευνα, όχι μόνο δεν διάψευσε τις θέσεις του Γιόνσον, αλλά τις ενίσχυσε.
Στις συνεδριάσεις του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων της Σκοπιάς στις 6 Μαρτίου και 14 Νοεμβρίου 1979, ο Ραίημοντ Φρανς μοίρασε ένα αντίγραφο των πρώτων 20 σελίδων της μελέτης του Γιόνσον σε κάθε μέλος του Κυβερνώντος Σώματος. Όμως δεν υπήρξε ενδιαφέρον να διορθωθεί το λάθος από τη δογματική της εταιρίας Σκοπιά. Αντ’ αυτού, τον Ιούλιο του 1982, ο Γιόνσον αποκόπηκε από της οργάνωση της Σκοπιάς, χωρίς να του δοθεί απάντηση για τη μελέτη που είχε στείλει στο Κυβερνών Σώμα. Μάλιστα, έκτοτε σκλήρυνε η στάση της εταιρίας Σκοπιά ενάντια σε κάθε μέλος της που απεκόπτετο ή αποχωρούσε με τη θέλησή του από την οργάνωση, ώστε να μην επιτρέπεται ούτε να του μιλήσουν τα άλλα μέλη. Έτσι η Σκοπιά επιχείρησε να κρατήσει τις πληροφορίες αυτές, μακριά από τους πιστούς της, για να μη καταλάβουν ότι ολόκληρο το δογματικό της οικοδόμημα είναι εντελώς σαθρό.
Αυτό ήταν εντελώς αντίθετο από την κεντρική αρχή με την οποία είχε μάθει να ζει ο Ραίημοντ Φρανς, όταν 16 ετών άκουσε από τον Ρόδερφορδ, ότι: «δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για ν’ αποκρύψουμε κάποιο τμήμα (γεγονότων) από το κοινό». Και αυτό, τον έφερε σε μια κατάσταση συνειδησιακής κρίσης, που τον είχε ήδη οδηγήσει να παραιτηθεί από το Κυβερνών Σώμα το 1980, καθώς ως μέλος του Κυβερνώντος Σώματος, ένιωθε ότι απέκρυπτε στοιχεία από τους πιστούς στους οποίους ηγεμόνευε, ενώ όφειλε να τους τα αποκαλύψει. Υπάρχοντας πλέον ο ίδιος μέλος της ηγεσίας της Σκοπιάς, ανακάλυπτε από πρώτο χέρι, την υποκρισία, και την παραπληροφόρηση της ηγεσίας της Σκοπιάς προς τους οπαδούς της, προς ανθρώπους που της εμπιστεύονταν τη σωτηρία τους!
Η αποκοπή του Ραίημοντ Φρανς, ακολούθησε, με την κατηγορία ότι «θεάθηκε να τρώει με τον σπιτονοικοκύρη του πρώην Μάρτυρα» (Time Magazine of Feb. 22, 1982, p. 66). Έκτοτε, δύο χρόνια αργότερα, ο Ραίημοντ Φρανς, βλέποντας αυτή τη σκλήρυνση της οργάνωσης απέναντι στους αποκομμένους, στα 61 του χρόνια αποφάσισε να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο εκτός οργάνωσης: «Κρίση Συνείδησης», που δημοσιεύθηκε το 1983 στα Αγγλικά, την ίδια χρονιά, που δημοσιεύθηκε και η πρώτη έκδοση της έρευνας του Γιόνσον, με τον τίτλο: «Οι Καιροί των Εθνών Αναθεωρημένοι».
Τα δύο αυτά βιβλία, έγιναν παγκόσμια γνωστά, και ενέτειναν το κίνημα των «Αποστατών από τη Σκοπιά», με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα δυνατό παγκόσμιο κίνημα, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σε κάθε χώρα. Στην Ελλάδα αν και στην αρχή το κίνημα αυτό είχε Προτεσταντικό χαρακτήρα, σήμερα τα περισσότερα μέλη του είμαστε πλέον Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και έρχονται στην Ορθοδοξία ένας - ένας και οι υπόλοιποι, όπως και οι περισσότεροι νεο-εξερχόμενοι από τη Σκοπιά.
Στα Ελληνικά τα βιβλία αυτά μεταφράστηκαν από ένα εκ των πρώτων μελών του ιδίου κινήματος στην Ελλάδα, τον Αγάπιο Ματσαγκούρα, (ενόσω ήταν ακόμα Μάρτυς της Σκοπιάς στη φυλακή ως αντιρρησίας Συνείδησης), και ως τη συγγραφή αυτού του άρθρου, υπάρχουν στα Ελληνικά μόνο σε φωτοτυπημένη μορφή, και αποσπάσματά τους στο διαδίκτυο. (Ο Αγάπιος Ματσαγκούρας, υπήρξε μέλος της ΟΟΔΕ και του Παρατηρητή της Σκοπιάς, και κοιμήθηκε Ορθόδοξος Χριστιανός στις 6 Δεκεμβρίου 2003. Ήταν ένας από τους πρώτους πρώην Μάρτυρες του κινήματος αυτού στην Ελλάδα που έγιναν Ορθόδοξοι, και ανάδοχος και δάσκαλος του γράφοντος).
Ο Ραίημοντ Φρανς, σήμερα (2005), ανήκει στον ευρύτερο Προτεσταντικό χώρο, και διατηρεί στενή επικοινωνία με τα άλλα μέλη του ιδίου κινήματος, ανεξάρτητα από το σε ποια Χριστιανική θρησκεία έχουν πλέον ενταχθεί.
Το βιβλίο του Φρανς: "Κρίση Συνείδησης" στα Αγγλικά: http://www.freeminds.org/history/crisis.htm
Μικρό απόσπασμα από το βιβλίο: «Κρίση Συνείδησης» στα Ελληνικά: http://www.oodegr.com/paratir/erwt/kseroyn.htm
Το βιβλίο του Γιόνσον «Οι Καιροί των Εθνών Αναθεωρημένοι» στα Αγγλικά: http://www.watchtowerinformationservice.org/index.php/books-book-reviews/the-gentile-times-reconsidered-by-carl-olof-jonsson/
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Γιόνσον «Οι Καιροί των Εθνών Αναθεωρημένοι» στα Ελληνικά: http://www.oodegr.com/paratir/biblia/kte1/perieh.htm
Για κάποιους στην ιστοσελίδα μας, ο Ραίημοντ Φρανς ήταν καθοριστικό πρόσωπο. Ήταν ένας από αυτούς που έδωσαν ώθηση στο παγκόσμιο κίνημα των Πρώην Μαρτύρων, και έγιναν πηγή πληροφόρησης για εμάς, ώστε να μπορέσουμε να αποτινάξουμε την ιδεολογική και κοινωνική εξάρτησή μας από τη Σκοπιά. Έτσι άνοιξε ο δρόμος για εμάς, να γνωρίσουμε την Ορθόδοξη Εκκλησία του Κυρίου μας. Κάποιοι από εμάς, ξεκίνησαν αργότερα την ιστοσελίδα της ΟΟΔΕ. Έτσι, μη σας ξενίζει που παρουσιάζουμε τη βιογραφία ενός ανθρώπου που δεν έγινε Ορθόδοξος. Θεωρούμε τη συμβολή του στη ζωή μας ως σκαλοπάτι στην πορεία μας προς στην Ορθοδοξία. Και εκτός από εμάς, για εκατομμύρια ανθρώπους, υπήρξε ανεκτίμητος βοηθός στην απελευθέρωσή τους από τη Σκοπιά. Μα και ο ίδιος, εκεί που βρίσκεται, είναι σίγουρα πλησιέστερα στην αλήθεια, απ' ότι ήταν στη Σκοπιά. Γιατί εκμεταλλεύθηκε στο έπακρο τις δυνατότητες που του δόθηκαν, για να φτάσει τόσο κοντά στην αλήθεια, όσο του ήταν δυνατόν.
Η σημασία του προσώπου
Ο Ραίημοντ Φρανς, υπήρξε μέλος του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων της Σκοπιάς, στο Μπρούκλυν των ΗΠΑ. Ήταν ένας από τα κεντρικά πρόσωπα που έδωσαν ώθηση στο παγκόσμιο κίνημα των "πρώην Μαρτύρων της Σκοπιάς", (ή όπως προτιμούν να τους λένε οι Μάρτυρες της Σκοπιάς, των: «Αποστατών από τη Σκοπιά»), όταν μετά την αποκοπή του από την οργάνωση, εξέδωσε το αποκαλυπτικό του βιβλίο: «Κρίση Συνείδησης», που για πρώτη φορά περιέγραψε στον έξω κόσμο κρυφά ντοκουμέντα, και τα γεγονότα που συνέβαιναν στα άδυτα της ηγεσίας της εταιρίας Σκοπιά…
Τα παρακάτω βιογραφικά ντοκουμέντα, έχουν ληφθεί από την αυτοβιογραφία του που περιλαμβάνεται στο ανωτέρω πρώτο του βιβλίο που έγραψε μετά την αποκοπή του. Και τα αυτοθυσιαστικά βιογραφικά ντοκουμέντα της ζωής του, αποτελούν εγγύηση για την ειλικρήνεια των λόγων του, τόσο πριν, όσο και μετά από την αποκοπή του από την οργάνωση της Σκοπιάς.
Η ζωή του
Γεννήθηκε το 1923 στις ΗΠΑ. Ο πατέρας του, η μητέρα του, καθώς και τρεις από τους παππούδες του, ήταν πιστοί της εταιρίας Σκοπιά. Ο πατέρας του είχε βαπτιστεί στη θρησκεία αυτή το 1913, όταν η θρησκεία αυτή, ήταν ακόμα γνωστή ως «Σπουδαστές της Βίβλου». Ο θείος του Φρέντ Φραντζ ήταν μέλος των κεντρικών γραφείων της εταιρίας Σκοπιά από το 1920, και στενός συνεργάτης του Ιωσήφ Ρόδερφορδ, και ζούσε στο Μπρούκλυν, στα κεντρικά γραφεία της οργάνωσης, και αργότερα έγινε ο τέταρτος πρόεδρος της εταιρίας Σκοπιά.
Στα 16 χρόνια του έγινε και ο ίδιος ο Ραίημοντ ενεργό μέλος της εταιρίας Σκοπιά. Αν και πήγαινε ακόμα στο σχολείο, δαπανούσε 20 ως 30 ώρες το μήνα στο να κηρύττει την πίστη των Μαρτύρων της Σκοπιάς από πόρτα σε πόρτα, στημένος σε γωνίες και δρόμους με περιοδικά, ή μοιράζοντας φέιγ βολάν, ενώ πάνω του υπήρχαν ταμπέλες που έγραφαν: «Η θρησκεία είναι παγίδα. Η Βίβλος μας εξηγεί το γιατί. Υπηρετήστε τον Θεό και τον Χριστό τον Βασιλιά».
Το 1938 παρακολούθησε σε συνέλευση της οργάνωσης στο Σινσινάτι τον δεύτερο πρόεδρο της Σκοπιάς, τον Ιωσήφ Ρόδερφορδ να μιλάει από το Λονδίνο μέσω ραδιοτηλεφωνικής σύνδεσης, και εντυπωσιάστηκε βαθιά από τα λόγια του: «…δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για ν’ αποκρύψουμε κάποιο τμήμα (γεγονότων) από το κοινό… Κανείς δεν πρέπει ποτέ αν επιτρέψει σε προηγούμενες πεποιθήσεις ή γνώμες να τον αποτρέψουν από το να λάβει και να εξετάσει τα γεγονότα». Μια φράση που τη φύλαξε ως οδηγό στη ζωή του, και που αργότερα θα καθόριζε προσωπικές του, και ιστορικές εξελίξεις και στην ίδια την εταιρία Σκοπιά, όταν ο ίδιος έφθασε στο αδιέξοδο να κρύβει τα γεγονότα…
Βαπτίστηκε στην οργάνωση της Σκοπιάς το 1939. Τον Ιούνιο του 1940, αφού αποφοίτησε από το Λύκειο, μπήκε στην «ολοχρόνια υπηρεσία έργου» της εταιρίας Σκοπιά. Τον καιρό εκείνο, ενώ μαινόταν ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, και οι Μάρτυρες της Σκοπιάς κρατούσαν ουδετερότητα, ο Ραίημοντ έγινε μάρτυρας σκηνών ωμής οχλοκρατικής βίας εναντίον ομοπίστων του, κάτι που τον έπειθε όλο και περισσότερο, ότι διώκονται για χάρη του Θεού. Παράλληλα, διώχθηκε και ο ίδιος με προσωρινή φυλάκιση λίγων ημερών, εξ αιτίας της συμμετοχής του σε ομαδικό κήρυγμα.
Το 1941 σε ηλικία 19 ετών, ακούγοντας τα λόγια και την κατεύθυνση της συνέλευσης εκείνου του καλοκαιριού στο Σαιν Λούι του Μισσούρι, πήρε την απόφαση να καθυστερήσει το γάμο «για την εποχή της βασιλείας του Θεού», και να αφιερώσει τη ζωή του σε μια διαρκή υπηρεσία προς την οργάνωση, πιστεύοντας ότι ο καιρός του τέλους είναι πολύ σύντομος. (Τελικά το1959 παντρεύτηκε τη σύζυγό του σε ηλικία 36 ετών, χωρίς όμως να θελήσουν να αποκτήσουν παιδιά ποτέ).
Το 1942, διορίσθηκε από την οργάνωση ως «ειδικός σκαπανέας» στο Γουέλστον του Οχάιο. Δηλαδή είχε μια αποστολή κηρύγματος πλήρους απασχόλησης, συγκριτικά με άλλους «σκαπανείς», και του χορηγείτο γι’ αυτό από την οργάνωση, ένα μικρό μηνιαίο βοήθημα 15 δολαρίων για τις ανάγκες του, και ό,τι μάζευε από τα ποσοστά των συνδρομών που πουλούσε. Ήταν ένας διορισμός φτώχιας, ταλαιπωρίας, διωγμών και φυλακίσεων, από μισαλλόδοξα στοιχεία της περιοχής.
Το 1944 προσκλήθηκε να παρακολουθήσει μια εκπαίδευση πέντε μηνών, στην Ιεραποστολική Σχολή Γαλαάδ, της εταιρίας Σκοπιά. Και ενόσω περίμενε τον ιεραποστολικό του διορισμό, επί ενάμισι έτος, εργάσθηκε ως περιοδεύων επίσκοπος της εταιρίας Σκοπιά στην Αριζόνα και την Καλιφόρνια.
Διορίσθηκε το 1946 ιεραπόστολος στο Πόρτο Ρίκο. Τότε (ο τρίτος) πρόεδρος της εταιρίας Σκοπιά ήταν ο Νάθαν Νορ, επειδή ο προηγούμενος πρόεδρος ο Ρόδερφορδ είχε ήδη πεθάνει στις αρχές του 1942 από καρκίνο. Εκεί εργαζόταν εντατικά, συχνά φτάνοντας να διεξάγει μέχρι και περισσότερες γραφικές μελέτες με άλλους ανθρώπους κάθε εβδομάδα. Όμως οι συνθήκες χαμηλής υγιεινής και η ταλαιπωρία, αδυνάτισαν τον οργανισμό του, και προσβλήθηκε από δυσεντερία, παρατυφική λοίμωξη με συσφυκτικό άλγος και αιματηρές κενώσεις, και λοιμώδη ηπατίτιδα, ώστε δεν μπορούσε καν να ανεβεί τις σκάλες ως τον πρώτο όροφο του γραφείου τους.
Μετά από 8 χρόνια βίωσης αυτής της κατάστασης, έφθασε στο χείλος νευρικής κατάρρευσης. Ενημέρωσε τον πρόεδρο της εταιρίας, και του έδωσαν την επιλογή να επιστρέψει στις ΗΠΑ, ή να διαλέξει άλλη περιοχή της χώρας εκείνης. Διάλεξε την κωμόπολη Αγκουαντίλλα, που πίστευε ότι έχει μεγαλύτερη ανάγκη από τις υπηρεσίες του. Έτσι, σε ένα περίπου έτος, του δόθηκε διορισμός να επισκέπτεται εκκλησίες των Μαρτύρων της Σκοπιάς στο νησί του Πόρτο Ρίκο και τις γειτονικές Παρθένες νήσους, και κατά περιόδους του ζητήθηκε να ταξιδεύει στη Δομινικανή Δημοκρατία, όπου οι Μάρτυρες της Σκοπιάς ήταν υπό απαγόρευση, από τον δικτάτορα Τρουχίλλο. Με τα ταξίδια αυτά, εισήγαγε στη χώρα λαθραία έντυπα της εταιρίας Σκοπιά. Αυτό έγινε πολλές φορές, ώσπου το 1955 του ζητήθηκε να υποβάλλει αίτηση προσωπικά στον ίδιο τον δικτάτορα, γνωρίζοντας τη φήμη, ότι «εξαφάνιζε» όσους έπεφταν στη δυσμένειά του. Προς έκπληξή του, αφού παρέδωσε προσωπικά στον ίδιο την αίτησή του, όχι μόνο δεν τον απέλλασαν, αλλά συνέχισε να εισάγει κρυφά έντυπα χωρίς να τον υποψιαστούν. Ένα κύμα βίαιου διωγμού κατά των Μαρτύρων της Σκοπιάς στη Δομινικανή Δημοκρατία το 1957, έγινε αιτία να απελαθούν από τη χώρα αυτή όλοι οι Αμερικανοί ιεραπόστολοι.
Το 1959, όταν άλλαξε η πολιτική της οργάνωσης για το θέμα του γάμου των ιεραποστόλων της, ο Ραίημοντ παντρεύτηκε τη σύζυγό του Σύνθια, που υπηρετούσε την οργάνωση μαζί του. Όμως σε λίγους μήνες, λόγω των δύσκολων συνθηκών, προσεβλήθη κι εκείνη με τη σειρά της από μια σειρά ασθενειών, παρόμοιες με αυτές που είχε υποστεί παλαιότερα ο Ραίημοντ, από τις οποίες ποτέ δεν έγινε τελείως καλά. Ώσπου, ενώ ως το 1961 υπηρετούσαν σε περιοδείες, τότε μεταφέρθηκαν και πάλι στην Δομινικανή Δημοκρατία, λίγο μετά τη δολοφονία του δικτάτορα Τρουχίλλο. Εκεί έμειναν για πέντε χρόνια, κατά την διάρκεια των οποίων άλλαξαν εκεί τέσσερις κυβερνήσεις, και συνέβη ένας πόλεμος τον Απρίλιο του 1965, με επίκεντρο την πόλη που έδρευαν ο Ραίημοντ και η γυναίκα του.
Από το 1965 και μετά, ο Ραίημοντ και η γυναίκα του, τα υπόλοιπα δεκαπέντε χρόνια της «ολοχρόνιας υπηρεσίας» τους, τα πέρασαν στα κεντρικά γραφεία της εταιρίας Σκοπιά, στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης.
Λίγους μήνες μετά την άφιξή του στα κεντρικά γραφεία, ο πρόεδρος Νορ, του ζήτησε να αναλάβει τη διαμόρφωση ενός Λεξικού για την Αγία Γραφή, αποτέλεσμα εργασίας 250 ανδρών από όλο τον κόσμο. Ένα υλικό όμως, τόσο κακογραμμένο, που το 50% δεν χρησιμοποιήθηκε. Μαζί με τον Ραίημοντ, διορίσθηκε στο έργο αυτό, και ο Λάιμαν Σουίνγκλ (Lyman Swingle) που ήταν Διευθυντής της εταιρίας Σκοπιά, (όπως λέγονταν τότε τα μέλη του Κυβερνώντος Σώματος της εταιρίας), και ο Γραμματέας της ιεραποστολικής Σχολής Γαλαάδ της Σκοπιάς, Έντουαρντ Ντάνλαπ (Endward Dunlap), ο οποίος αργότερα έγινε ένας ακόμα από τα βασικά πρόσωπα που ενίσχυσαν το παγκόσμιο κίνημα των «Αποστατών από τη Σκοπιά». Το λεξικό αυτό, στην κατασκευή του οποίου συμμετείχαν δύο ακόμα άτομα, καθώς και άλλα εκτάκτως, ολοκληρώθηκε μετά από 5 χρόνια, και κυκλοφόρησε παγκόσμια από τις εκδόσεις της εταιρίας Σκοπιά, με το όνομα: «Βοήθημα προς Κατανόηση της Βίβλου». Η έκτασή του ήταν 1696 σελίδες. Το βιβλίο αυτό ήταν αποκαλυπτικό για τα μέλη που το κατασκεύαζαν, καθώς (όπως ο ίδιος ο Ραίημοντ γράφει στο βιβλίο του: «Κρίση Συνείδησης»): «η έρευνά μας πάνω σε κάθε θέμα, συχνά αποκάλυψε ότι η πραγματικότητα διέφερε από την άποψη της εταιρίας».
Κατά τη διάρκεια συγγραφής του «Βοηθήματος προς Κατανόηση της Βίβλου», ταξίδεψε με τον Τσαρλς Πλόγκερ σε διάφορα Πανεπιστήμια και ειδικούς αρχαιολόγους, αναζητώντας να βρουν στοιχεία που θα στήριζαν το 607 π.Χ, ως έτος πτώσεως της Ιερουσαλήμ, στο οποίο βασίζεται ένα από τα κεντρικά δόγματα της εταιρίας Σκοπιά, το δόγμα του 1914. Το πρόβλημα ήταν ότι όλοι ιστορικοί διαφωνούσαν με αυτό το έτος, και παρουσίαζαν άλλο. Ο Ραίημοντ στο βιβλίο του (Κρίση Συνειδήσεως 2ο κεφάλαιο), αργότερα έγραψε, για το σχετικό λήμμα των χρονολογιών, που ο ίδιος κατέγραψε στο λεξικό της οργάνωσης: «Βέβαια τα επιχειρήματα που παρουσίασα είναι έντιμα. Όμως, γνωρίζω ότι πρόθεσή μου ήταν να χρησιμέψουν για να στηρίξουν μια χρονολογία για την οποία δεν υπάρχει καμιά ιστορική απόδειξη».
Στις 20 Οκτωβρίου 1971, ο Ραίημοντ Φρανς κλήθηκε μαζί με άλλους τρεις, να γίνει μέλος του διευρυμμένου Κυβερνώντος Σώματος, την ίδια χρονιά που κυκλοφόρησε το «Βοήθημα προς Κατανόηση της Βίβλου» (στα Αγγλικά). Ήταν ένας από τα 11 (τότε) μέλη του Σώματος αυτού. Στη θέση αυτή, έμεινε 9 χρόνια, ως την παραίτησή του από μέλος του Κυβερνώντος Σώματος, τον Μάιο του 1980.
Μετά τον θάνατο του Νορ από καρκίνο στον εγκέφαλο, στις 8 Ιουνίου 1977, τη θέση του κατέλαβε ως 4ος πρόεδρος της εταιρίας Σκοπιά, ο Φρέντερικ Φρανς, θείος του Ραίημοντ. Όμως παράλληλα, στο διάστημα αυτό, ο Ραίημοντ έζησε ολόκληρο το παρασκήνιο της νέας δημοκρατικότερης οργανωτικής δομής της οργάνωσης της Σκοπιάς, που μετέθετε τις εξουσίες των προέδρων, στο «Κυβερνών Σώμα» στο οποίο μετείχε και αυτός. Στο διάστημα αυτό, η ήδη κλονισμένη δογματική πίστη του Ραίημοντ, συμπληρώθηκε από παρατηρήσεις του ως προς την ανεπάρκεια του Σώματος αυτού στο οποίο μετείχε, όχι μόνο να κατευθύνει τους πιστούς του χωρίς νομικισμό, αλλά και να συμφωνήσουν τα μέλη του, για το τι πρέπει να πιστεύουν σε διάφορα δόγματα, ή πώς πρέπει να ενεργήσουν. Ειδικότερα τον συγκλόνισε η διαφορετική κατεύθυνση που έδωσε το Κυβερνών Σώμα σε παρόμοια ζητήματα, στους πιστούς του στο Μεξικό και στη Μαλάουι, με αποτέλεσμα στο Μεξικό να ξεπεράσουν την κρίση με δωροδοκίες, ενώ στη Μαλάουι να δολοφονηθούν πολλοί Μάρτυρες της Σκοπιάς, διατηρώντας μια άτεγκτη στάση στις απαιτήσεις της κυβέρνησης. Τόσο τον συγκλόνισε το γεγονός αυτό, που στο βιβλίο του «Κρίση Συνείδησης», αφιέρωσε ξεχωριστό κεφάλαιο στο ζήτημα αυτό.
Την ίδια εκείνη χρονιά, το 1977, ο Σουηδός Καρλ Όλοφ Γιόνσον, έστειλε στα κεντρικά γραφεία της εταιρίας Σκοπιά, μια ογκώδη μελέτη, σχετικά με τους Καιρούς των Εθνών, και την ημερομηνία καταστροφής της Ιερουσαλήμ, το 587 π.Χ., που απεδείκνυε λάθος με επτά παράλληλες γραμμές αποδείξεων, τη βασική χρονολογία των Μαρτύρων της Σκοπιάς, το 607 π.Χ., πάνω στην οποία στηριζόταν το κεντρικό τους δόγμα για το 1914. Αυτή ήταν μια ενέργεια, που σηματοδότησε το ξεκίνημα του παγκοσμίου κινήματος των «Αποστατών από τη Σκοπιά», που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980. Η μελέτη του Σουηδού, δόθηκε στον Φρανς να την εξετάσει, επειδή αυτός ήταν που είχε κάνει και τη σχετική έρευνα στο «Βοήθημα προς κατανόηση της Βίβλου». Η έρευνα αυτή, τον συνέτριψε. Επιπλέον δική του έρευνα, όχι μόνο δεν διάψευσε τις θέσεις του Γιόνσον, αλλά τις ενίσχυσε.
Στις συνεδριάσεις του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων της Σκοπιάς στις 6 Μαρτίου και 14 Νοεμβρίου 1979, ο Ραίημοντ Φρανς μοίρασε ένα αντίγραφο των πρώτων 20 σελίδων της μελέτης του Γιόνσον σε κάθε μέλος του Κυβερνώντος Σώματος. Όμως δεν υπήρξε ενδιαφέρον να διορθωθεί το λάθος από τη δογματική της εταιρίας Σκοπιά. Αντ’ αυτού, τον Ιούλιο του 1982, ο Γιόνσον αποκόπηκε από της οργάνωση της Σκοπιάς, χωρίς να του δοθεί απάντηση για τη μελέτη που είχε στείλει στο Κυβερνών Σώμα. Μάλιστα, έκτοτε σκλήρυνε η στάση της εταιρίας Σκοπιά ενάντια σε κάθε μέλος της που απεκόπτετο ή αποχωρούσε με τη θέλησή του από την οργάνωση, ώστε να μην επιτρέπεται ούτε να του μιλήσουν τα άλλα μέλη. Έτσι η Σκοπιά επιχείρησε να κρατήσει τις πληροφορίες αυτές, μακριά από τους πιστούς της, για να μη καταλάβουν ότι ολόκληρο το δογματικό της οικοδόμημα είναι εντελώς σαθρό.
Αυτό ήταν εντελώς αντίθετο από την κεντρική αρχή με την οποία είχε μάθει να ζει ο Ραίημοντ Φρανς, όταν 16 ετών άκουσε από τον Ρόδερφορδ, ότι: «δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για ν’ αποκρύψουμε κάποιο τμήμα (γεγονότων) από το κοινό». Και αυτό, τον έφερε σε μια κατάσταση συνειδησιακής κρίσης, που τον είχε ήδη οδηγήσει να παραιτηθεί από το Κυβερνών Σώμα το 1980, καθώς ως μέλος του Κυβερνώντος Σώματος, ένιωθε ότι απέκρυπτε στοιχεία από τους πιστούς στους οποίους ηγεμόνευε, ενώ όφειλε να τους τα αποκαλύψει. Υπάρχοντας πλέον ο ίδιος μέλος της ηγεσίας της Σκοπιάς, ανακάλυπτε από πρώτο χέρι, την υποκρισία, και την παραπληροφόρηση της ηγεσίας της Σκοπιάς προς τους οπαδούς της, προς ανθρώπους που της εμπιστεύονταν τη σωτηρία τους!
Η αποκοπή του Ραίημοντ Φρανς, ακολούθησε, με την κατηγορία ότι «θεάθηκε να τρώει με τον σπιτονοικοκύρη του πρώην Μάρτυρα» (Time Magazine of Feb. 22, 1982, p. 66). Έκτοτε, δύο χρόνια αργότερα, ο Ραίημοντ Φρανς, βλέποντας αυτή τη σκλήρυνση της οργάνωσης απέναντι στους αποκομμένους, στα 61 του χρόνια αποφάσισε να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο εκτός οργάνωσης: «Κρίση Συνείδησης», που δημοσιεύθηκε το 1983 στα Αγγλικά, την ίδια χρονιά, που δημοσιεύθηκε και η πρώτη έκδοση της έρευνας του Γιόνσον, με τον τίτλο: «Οι Καιροί των Εθνών Αναθεωρημένοι».
Τα δύο αυτά βιβλία, έγιναν παγκόσμια γνωστά, και ενέτειναν το κίνημα των «Αποστατών από τη Σκοπιά», με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα δυνατό παγκόσμιο κίνημα, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σε κάθε χώρα. Στην Ελλάδα αν και στην αρχή το κίνημα αυτό είχε Προτεσταντικό χαρακτήρα, σήμερα τα περισσότερα μέλη του είμαστε πλέον Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και έρχονται στην Ορθοδοξία ένας - ένας και οι υπόλοιποι, όπως και οι περισσότεροι νεο-εξερχόμενοι από τη Σκοπιά.
Στα Ελληνικά τα βιβλία αυτά μεταφράστηκαν από ένα εκ των πρώτων μελών του ιδίου κινήματος στην Ελλάδα, τον Αγάπιο Ματσαγκούρα, (ενόσω ήταν ακόμα Μάρτυς της Σκοπιάς στη φυλακή ως αντιρρησίας Συνείδησης), και ως τη συγγραφή αυτού του άρθρου, υπάρχουν στα Ελληνικά μόνο σε φωτοτυπημένη μορφή, και αποσπάσματά τους στο διαδίκτυο. (Ο Αγάπιος Ματσαγκούρας, υπήρξε μέλος της ΟΟΔΕ και του Παρατηρητή της Σκοπιάς, και κοιμήθηκε Ορθόδοξος Χριστιανός στις 6 Δεκεμβρίου 2003. Ήταν ένας από τους πρώτους πρώην Μάρτυρες του κινήματος αυτού στην Ελλάδα που έγιναν Ορθόδοξοι, και ανάδοχος και δάσκαλος του γράφοντος).
Ο Ραίημοντ Φρανς, σήμερα (2005), ανήκει στον ευρύτερο Προτεσταντικό χώρο, και διατηρεί στενή επικοινωνία με τα άλλα μέλη του ιδίου κινήματος, ανεξάρτητα από το σε ποια Χριστιανική θρησκεία έχουν πλέον ενταχθεί.
Το βιβλίο του Φρανς: "Κρίση Συνείδησης" στα Αγγλικά: http://www.freeminds.org/history/crisis.htm
Μικρό απόσπασμα από το βιβλίο: «Κρίση Συνείδησης» στα Ελληνικά: http://www.oodegr.com/paratir/erwt/kseroyn.htm
Το βιβλίο του Γιόνσον «Οι Καιροί των Εθνών Αναθεωρημένοι» στα Αγγλικά: http://www.watchtowerinformationservice.org/index.php/books-book-reviews/the-gentile-times-reconsidered-by-carl-olof-jonsson/
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Γιόνσον «Οι Καιροί των Εθνών Αναθεωρημένοι» στα Ελληνικά: http://www.oodegr.com/paratir/biblia/kte1/perieh.htm
http://www.607challenge.org/
250.000 Λίρες σε όποιον αποδείξει ότι η Ιερουσαλήμ έπεσε στους Βαbυλωνίους το 607 πΧ!
(Η Εταιρεία Σκοπιά βασίζει την χρονολογία της στην ημερομηνία αυτή, ενώ το σωστό είναι 587π.Χ!!)
http://www.607challenge.org/
Monday, 28 July 2008
Sunday, 27 July 2008
Αυτό το γνωρίζατε κύριοι "Μάρτυρες του Ιεχωβά";
1925 : Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων Ουδέποτε Θα Αποθάνουν
Αυτήν την ΜΠΟΥΡΔΑ εμπνεύστηκε ο τότε Πρόεδρος της Εταιρείας Σκοπιά
ο "Ψευτο-δικαστής" ΡΟΔΕΡΦΟΡΝΤ! Δεν ξέρουμε αν πρέπει κανείς να ΓΕΛΑΕΙ ή να ΚΛΑΙΕΙ!
Ιστορικά θέματα της Εταιρείας Σκοπιά σε mp3
Απολαύστε! (λέμε τώρα...)
http://www.freeminds.org/mp3.htm
To ΙΝΤΕΡΝΕΤ θα εκμηδενίσει την αίρεση...
http://www.jehovahs-witness.com/12/162892/1.ashx
Think the early 80's. One of the most important events in Watchtower history was the release of Crisis of Conscience by former Governing Body member F. Franz. Slow distribution of this "apostate" book lead to a minor loss of members. Mid 90's and mass distribution of the same information via the Internet assisted in the rapid and significant drop of growth of Jehovah's Witness from 6 % to around 2% per annum. (http://www.jwfacts.com/index_files/statistics.htm)
Out of touch Governing Body members and head-in-sand Watchtower followers seem ambivilous to the affect future Internet developments will have on Watchtower growth. A glimpse into the future include:
upgrading internet connecton speeds from dial-up to broadband to fibre optic cable
youtube.com providing the ability to post personal video
Google Street View (http://maps.google.com/help/maps/streetview/) providing mainstream technology of 3D video
Apple itouch/iphone touch screen resizing
Piclens (http://piclens.com/) Firefox plug in for rapid image viewing
Combine these technolgies and very soon the Internet will morph from static verbal information pages to virtual reality. What will be the result?
The Watchtower presents what most of us now recognise as an embarrasing, ignorant, illogical message. People fall for the message through slow, insidious indoctrination techniques. First is several months of pleasant study of a book containing high level doctrine. Next comes meeting attendance and "love bombing". By the time an interested person becomes aware of deeper and more offensive practices and doctrines that are primed and somewhat immune to the rhetorical fallacy
A reason the internet is affecting Watchtower growth is that prior to effective indoctrination a Bible Study can learn other sides of the story. Imagine how it will be over the next decade. After receiving the first Watchtower and before the first Bible study the student will use the Internet to access information on the history of the Watchtower Society and doctrinal flaws. But more, soon they will also be able to travel by video to their closest kingdom hall and zoom into a recorded meeting, see an elder present a talk discussing evil "worldly people" and how close their destruction is and then a Watchtower study where Witnesses answer mudane Watchtower questions by rote. Without the emotion of human interaction a Bible Study will see these meetings for what they are, indoctrination sessions. The chance of converting an RV to a Bible Study will be remote, progression to a publisher even less likely.
I was speaking to a 24 year old internet geek today and he was saying that he is too old to be of the internet generation. The next generation live the internet. My 16 year old daughter is always connected. This is the generation the Governing Body do not understand and have no idea how to control. Either born a JW or met in the territory, it will be impossible to prevent current students and future generations educating themselves and learning both sides of the story, and education is the greatest threat that exists for any cult. Whereas current static internet information pages have educated the studious, live interactive visual presentations will prevent even the simplest, most gullible person falling for Watchtower lies.
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΚΟΠΙΑ, ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΕΣ ΣΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΣΟΥ...
Subscribe to:
Posts (Atom)
ΜΟΛΙΣ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ! (ΙΑΝ 2010)
