Ναι, το ξέρουμε ότι κατά τη Σκοπιά είναι "απλώς" ένα έντυπο με στατιστική αξία, για να μετράει η Σκοπιά τις δραστηριότητες των οπαδών της. Για σκεφθείτε όμως τα εξής:
Πώς μετρούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τα μέλη τους; Όταν λένε: "Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ελλάδα είναι 28.000", από πού βγαίνει αυτό το νούμερο;
Το νούμερο αυτό βγαίνει, από το δελτίο έργου που συμπληρώνει ο κάθε Μάρτυρας. Εάν κάποιος δεν συμπληρώσει δελτίο κάποιον μήνα, ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ!!! Με άλλα λόγια, το να είναι κάποιος μέλος σε αυτή τη θρησκεία "της σωτηρίας" (κατ' αυτούς), εξαρτάται από αυτό το χαρτί! Όχι από το βάπτισμά του, όχι από την πίστη του, όχι από το πώς πολιτεύεται στη ζωή του, αλλά από το αν έδωσε κάθε μήνα αυτό το χαρτάκι στην οργάνωση!
Μάλιστα, πριν από 20 χρόνια, εάν κάποιος συμπλήρωνε έστω και μία φορά αυτό το χαρτάκι, η οργάνωση της Σκοπιάς θεωρούσε ότι έχει το δικαίωμα ακόμα και να τον αποκόψει, επειδή το χαρτάκι αυτό τον πολιτογραφούσε ως Μάρτυρα του Ιεχωβά, έστω και αν ήταν αβάπτιστος! Και η αλλαγή που έκανε τότε η Σκοπιά, και πλέον αποκόπτει μόνο βαπτισμένους, δεν έχει αιτία το ότι κατάλαβε ίσως πως ένα χαρτάκι δεν επαρκεί για να κάνει έναν άνθρωπο μέλος της. Αλλά το άλλαξε για να αποφύγει τις νομικές ευθύνες, από όσους κατέφυγαν στη δικαιοσύνη επειδή τους απέκοψε αβάπτιστους! και μάλιστα, αυτός είναι και ο λόγος, που η Σκοπιά από τότε και στο εξής, αντί να βαπτίζει τους ανθρώπους "στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος", τους βαπτίζει πλέον "στο όνομα του Πατρός, του Υιού και της από το Πνεύμα κατευθυνόμενης Οργάνωσης"!!! Για να έχει δικαιολογία, ότι δήθεν "ήξεραν καλά πού έμπαιναν". Η σκοπιμότητα, υποκαθιστά ακόμα και την ουσία των δογμάτων, ακόμα και την ομολογία του βαπτίσματος για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά!
Μήπως υπερβάλλω, όταν λέω ότι το χαρτί αυτό, έχει τη θέση "συγχωροχαρτιού" στην οργάνωση της Σκοπιάς; Δείτε τη συνέχεια, και νομίζω ότι θα με δικαιώσετε. Τα παρακάτω, είναι από τον Β΄ Τόμο του τρίτομου έργου του π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου: "Η Λατρεία της Σκοπιάς", με τίτλο: "Μια δικτατορία στο Μπρούκλιν", σελ. 312 - 325:
Η ταύτιση της «Λατρείας της Σκοπιάς» με την προώθηση των συμφερόντων της εταιρείας δημιουργεί την απαραίτητη «υποδομή» για ψυχολογική πίεση στους οπαδούς, προκειμένου να ασκήσουν αυτή τη «λατρεία».
Η παραμέληση της «Λατρείας της Σκοπιάς» μπορεί να στοιχίσει την «επιβίωση» στον Αρμαγεδώνα, ενώ αντίθετα, η «εγκαρτέρηση» στο «έργο» καθιστά την «αμοιβή» σίγουρη. Η αύξηση σε «ωριμότητα» ταυτίζεται με την αύξηση τον ζήλου για το έργο της εταιρείας και με την αποδοτική άσκησή του. Η παραμέληση τον λογίζεται «ανωριμότητα», ενώ η πλήρης εγκατάλειψη του «έργου» από ένα «μάρτυρα του Ιεχωβά» αποτελεί πειστική απόδειξη ότι πρόκειται για άτομο πνευματικά νεκρό. Γι' αυτό και η εταιρεία κάνει ό,τι μπορεί για να «αναζωογονήσει» το άτομο αυτό.
Αν ο «σκαπανέας» δεν ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της εταιρείας, πρέπει να εξηγήσει γραπτώς τους λόγους που τον εμπόδισαν.
Η «πνευματική ωριμότητα» μετριέται με βάση την απόδοση στο «έργο».